UMUT ve HAYAL KIRIKLIĞI   

           Umutlu olmak en önemli esaslardan biri. Umudu olmamak inancını yitirmekle aynı anlama geliyor. Bunlardan kastedilen ise elbet ki DOĞRU UMUT. Hayal kırıklıklarımız yanlış umutlardan kaynaklanıyor. Kutsal bildiğimiz tüm değerlerin önüne doğru ilavesi yapmak gerekiyor: Doğru sevgi , doğru bilgi, doğru iyilik. Bir veli şöyle  dua etmiş: “Tanrım benim boş umutlarımı kaldır.“  Bu umutlar, mevcut olmayan bir şeyin gereksiz yere beklenip durması ve gerçekte oyalanmadan başka bir şey değil. Umut, emredilen olduğuna göre, hayal kırıklığı istenmeyen bir durumumuz oluyor.

           Kendimize göre olan beklentilerden vazgeçmek ve mucize beklememek ise sürekli alığımız bir uyarı oluyor. Bir adımı umutla atıp diğer adımı hayal kırıklığı ile geri atmak şeklinde bir yürüyüş neye benziyor?

           Umudun arkasında mukakkak ki doğru gayret ve doğru çalışma gerekiyor. Genelde insanların içine düştüğü “yarın iyi bir şeyler olacak” şeklindeki boş umuttan kurtulmamız gerekiyor. Umudun ikinci dayanağı ise gerçekçilik olmalı. Zira gerçekçi olmayan düşüncelerin hayırla bağlantıları yoktur.

           Gerçekçiliğin dayanaklarından biri ise AMAÇ olmalı. Seçilen vazifeler ve umutlar her ne kadar insanca, hoş ya da ilginç  olsalar da amaçla bağlantılı olmazlarsa hayal kırıklığı yanı başımızda  bekler.

(Güncelleme: 11/09/2006)