HAFIZA ve HATIRLAMA

           Hafızayı, bir şeyi zihinde tutmak; hatırlamayı da zihinde tutulan şeyi bağlı şuur alanına çıkarmak diye acele bir tanımlama yapılabilir. Konunuzun akışı bakımından daha geniş ve bilimsel anlamlarını araştırmak gerekir.

           Dış tesirler; ya beyin kanalıyla veya doğrudan doğruya perispriye geçer. Böylece perispriye geçen bilgiler orada ebedileşir. Bunlardan bir kısmı, bazı şartlar altında beyin yolu ile tekrar bağlı şuur alanına çıkabilir.

           Perispride bulunan hatıraların bağlı şuur alanına çıkabilmeleri için gerekli olan şartlardan birisi ve en maddisi, onların beyin kanalıyla perispriye girmiş bulunmalarıdır. Yani beyinde bunlara ait yerleşmiş bazı izlerin, belki demorfolojik birtakım bozulmaların ve fizyolojik münasebetlerin bulunması gereklidir.

           Biz farkına varmadan birçok şeye dikkat ederiz. Esasen ruhumuzu gittikçe zenginleştiren hallerden birisi de budur. Hatta böyle farkında olmadan dikkat ettiğimiz ve ezberlemiş, yani beynimize yerleştirmiş olduğumuz dış tesirlerin sonradan bazı öyle garip tezahürleri görülür ki, ilk nazarada bunlara hiçbir anlam verilmez.

           Dejavüler bunlara örnektir. Bu nedenle herhangi bir dejavü veya deja-antandü (sanki evvelce görülmüş, sanki evvelce işitilmiş) olayların karşısında kalan bir insanın öbür aalemden bir sesleniş karşısında kaldığını sorup araştırmadan iddia etmeye kalkışması ne kadar büyük bir safiyet eseri sayılırsa, o insanın karşılaştığı böyle olayların bu dünya hayatında kökleri bulunamayacağına bilimsel ve kesin kanıtlarla kanaat getirdikten sonra onun bir hezeyan olarak kabul edilmesi de o kadar büyük bir safiyet olur.

(Güncelleme: 11/09/2006)