HAFTANIN SORUSU OKUYUCU YAZILARI
Sadakat Neyin Sonunda Gelişen Bir Özelliktir?
Türkçede “sadakat” kelimesi öncelikle sözünde durma anlamında kullanılır. İkinci ağırlıklı anlamı ise dostluğu ve sevgiyi devam ettirmedir, vefakârlıktır. (Ahde vefa temel hukuk terimlerindendir.) Detayına inildiğinde sadakatten, dostluk, vefalılık, içten bağlılık, doğruluk anlamları çıkar. İki temel kökü vardır: 1- Doğruluk ve gerçeklik, 2- İç ve yürek (gönül) temizliği.
Sorunun cevabını şimdi verebiliriz: Sadakat, kişisel arınma sonunda gelişir. Arınma nasıl olacaktır denilirse, kısaca, “yüksek değerlere itibarı önde tutarak” diyebiliriz. Arınma elbette tek bir tarife sığdırılamaz. Çünkü kişilerin “yüksek değerler” kavramından anladıklarında, kişisel eğilimlerine, toplumsal koşullandırmalara, kültürel ortama göre farklılıklar olacaktır. Fakat bunlarda değişmeyecek tek ortak ölçü “diğerkâmlık” olsa gerektir. Yani, sadece kendisini değil, başkalarını da düşünme gereği.
Hiç kuşkusuz pek çok değer gibi arınmışlığın da çok çeşitli düzeyleri vardır. Bundan şu sonuç çıkar ki, sadakat de farklı seviyeler arz eden bir özellik olarak kalacaktır.
Osman Türkmenler
(Güncelleme: 03/10/2006)
Sadakat, ezelden ebede akıp giden zaman süreçleri içerisinde, bilgisini genlerimize kotladığımız, çok büyük bir bütünün ölümsüz bir parçası olduğumuzu fark etmenin bir tezahürdür. Varlık olarak bütünlüğün parçası olma olgusu gereği bir şeylere karşı sevgi, istek ve tutkularımız sadakat olarak gelişir. Bilinçaltımızda potansiyel bilgi olarak bulunan ve şartları oluştuğunda ortaya çıkan bu şekil davranışımız evrimimiz ile orantılı olarak çeşitli şekillerde kendini sadakat olarak gösterir. Muhakkak ki ileri seviyelerde insanın insan ile ve toplumla olan ilişkilerinde örnek olabilecek sadakat ise akıl, mantık, şuur ve sevginin bir bütün halinde tezahürüdür.
Orhan Yarat
(Güncelleme: 03/10/2006)
Sadakat zihne uğramadan yaşanan bir hal şeklidir. Doğal bir bağlılık içerir. Hesaplı düşünceler, görünüşte sadakat gibi görünse de, dünyasal sınavlarda yok olur. Bir köpeğin sahibine olan sadakati böyle doğal bir sadakattir. Saflık buradadır. Hayvansal yaşanması onun değerinden hiçbir şey kaybetmez. Bu insan için de geçerlidir. Saflık, ki buna iç temizliği diyebiliriz, sadakatin temel özelliğidir.
Üst düşüncelere teslim olarak, onların gerektirdiği yaşam ve düşünce tarzını tüm hayata kesintisiz geçirebilmek, üst zihinsel boyutun değerlerine sadık kalındığının da ifadesidir. Burada dünya etkisi tamamen silinmiş, bu nedenle mukayeseler ortadan kalkmış, geçici hevesler en aza inmiş ve üst değerin sakin, sevgi yüklü gerçekliği devreye girmiştir. Bu bir anlamda sadakatin tanrısallığının da ifadesidir. Çünkü yaradılış sadakatin en büyük örneğidir. Ve bütün bunlar gösteriyor ki, gerçek sadakat kolay elde edilen bir hal değildir. İnsanda büyük değişim ister ve insan yaratıldığından beri yaratıcısının sadık varlığı olabilmek için eğitilmededir, yeniden ait olduğu kaynağa dönebilmek için; bu bilemeyeceğimiz zamanı içerse de...
Selay Gunon
(Güncelleme: 04/10/2006)
Önce güvenmek gelir sevgi ile beraber sonra akıl. Kendine güvenen karşısındakine de güvenir, aklına güvenen aldatılmaktan korkmaz. Güvenin, zekâya ve cesarete ihtiyacı vardır. Yeterince akıllı olmayan kuşku duyarak, güvenmeyerek kendisini korur. Çünkü sadakat bilinmeyene adım atmak, ne olursa olsun o mücadeleyi kabul etmek o yolda korunacağından emin olmaktır. Sıradan bir akıl sadık olamaz böyle bir güveni bulamaz göremez.
Aslında hayatı, sevgiyi anlamaya çalışmak boşunadır. Kimsenin elinde nereye gideceğini gösteren bir yol haritası yoktur. Hayat yaşarken, sevgi severken öğrenilir, ancak o zaman bilinir ve de ne kadar bilinirse bilinsin her zaman daha fazlası vardır.
Kalp güvenmeyi bilir, akıl neye güveneceğini bilir. Atatürk,Türk Milleti'nin vatanını korumak için sonuna kadar savaşacağını bildi, Türk Milleti de Atatürk'e güvendi direktiflerini sadakatle yerine getirdi. İnönü Atatürk'e yazdığı mektupları ''sadık dostun'' diye imzalıyordu ve O'na güveniyordu, O'nu seviyordu.
Günal Gölhan
(Güncelleme: 06/10/2006)
Sadakat, kişinin bir fikir veya düşünceyi, inanç olarak benimsemesi ve bu inancı esas alarak sözlerini, eylemlerini, tutumunu kısaca yaşamını, o eksen etrafında oluşturmasıdır. Sadakat bağlayıcı bir durumdur. Sadakat gösterdiğimiz konu, bizim için kimi zaman bir onur, bir saygınlık anlamı taşır; kimi zaman bir sevgidir; en önemlisi varolmak veya olmamak meselesidir. Dünya yaşamı dikkate alındığında yurduna, ulusuna, devletine sadakat, var olmak veya olmamak meselesidir. Çünkü kişi, bu kavramlarla kendini özdeş hale getirmiştir.
İnsanın ruhsal varlığı ile ilgili bir inanç ve bu inanca sadakat söz konusu olduğunda ise var olmak veya olmamak çok daha ciddi bir anlam taşır. Sadakat, inancımızın derecesine, yoğunluğuna bağlıdır. İnancımızın gücü, bilginin eyleme çevrilmesine, üst planlara, dolayısıyla sevgiye yakınlaşmaya bağlıdır.
İnancımız, bilginin, kararlarımızın eyleme çevrilmesi sonucu ortaya çıkan ve daha üst bir realiteye ait olan yeni bilgiler, yeni doğrular, yeni iyiler, yeni emeklerle, yeni sevgilerle güçlenir. Bu anlamda inanç ve ona bağlı olarak da sadakat her gün biraz daha yükselen bir ahlakla mümkündür. Ahlaki arınma yetersiz kalıyorsa, inanç zayıftır, ilk endişe, korku, bir haz veya konfor fırsatı, dünyasal bir çıkar veya zorluk, başarısızlık bizim sadakatimizi ortadan kaldırır.
Ruhsal varlığımızla ilgili bilgiler, gerçek inanç ve gerçek sevgi eylemlerine dönüştüğü oranda sadakat da güçlüdür. Bu anlamda, Yaratan'a, O'nun Gerçeği'ne, Emri'ne sadakat, aynı zamanda kendimizle ilgili yaratılış'a kendi ruhsal varlığımıza sadakattir. Bu nedenle de devamlı bir emek ve sevgiyle, aşkla inancımızın sadakate dönüşmesi evrensel bir zorunluluk taşır.
Ayşe Turhan
(Güncelleme: 06/10/2006)