Şuurunda olmak yaşayarak öğrenmek ile mümkündür. Bir bilgiyi yaşamak onu içselleştirir. O zaman gerçekten biliriz ve inanç olmaktan çıkar. Zihnen bildiğimiz ve doğru olarak kabul ettiğimiz ancak yaşamadığımız gerçekler inanç olarak kalırlar. İnançlar olaylar karşısında sınanırlar ve değişebilirler.

         İnsan ne kadar şuurlu olursa olsun daima bilinmeyen olarak kalacak olan büyük bir alan varolacaktır ve bildikleri doğrultusunda öne süreceği fikirler, yaşama geçireceği zamana kadar inanç olarak kalacaklardır. İnanç şuursuzluk değil, tersine şuura önderlik eden bir mekanizmadır. Evren ve olaylar hakkındaki kişisel görüşlerimiz ve geliştirmekte olduğumuz yeni düşünceler inançlarımızı oluştururlar. Bilgi eksikliği ve birleştirme hataları inançta kaymalara neden olur. Bilgilenmek ve bilgiyi yaşayarak şuurlanmak, inancın daha isabetli ve güçlü olmasına yardımcı olur.

         İnancı, bilgisizlik ve şuursuzluk olarak görmek doğru değildir. Düşünmeden ve araştırmadan olan körü körüne olan boş inanç yerine, “şuurlu inanç” kavramı getirilerek şuurumuzu genişletmek ve yükseltmek için aktif bir zihne ve aktif bir yaşama ihtiyaç duyduğumuz anlatılmak istenmiştir.

Altan Gürol – 20.12.2010 *ruhsalboyut.com*

Bilgisine ulaşıp farkına vardığımız bütün gerçekler, bizler daha var olmadan öncede vardılar. Nitekim müteal olan, evrensel şuurda inançlarımızla ilgili bilgiler açık ve seçik olarak bulunmaktadır. Onun için müteal evrensel şuurda inançlarımız ve bilgisi mevcuttur. Ve her şey bilgi olarak evrensel şuurda bulunmaktadır.

          İster inançsız olalım, ister anlamayalım, isterse inkâr edelim, isterse mantığımıza ters düşsün, inanç bilgileri genlerimizde vardır. Ancak tekâmül ettikçe dünyasal şuurumuzun daha geniş alanları kapsaması ile gen kotlarımız açıldıkça inançlarımızın bilgisine ve bilincine varırız. Zaten inanç bilgisini yaşarken algılayamamak, anlayamamak ve kabul etmemek tekâmül kademelerinin epey gerilerinde olmak demektir. Bunun akademik bilgi birikimi ile hiçbir alakası yoktur. Şayet akademik ve dünyasal bilgi, bilmekte ve anlamakta bir ölçü olsaydı en iyi olanı herhalde bilgisayarlar olurdu.

         İnançlarımız; anlayamadığımız, kavrayamadığımız, bilgisine ve bilincine varamadığımız ama etkilendiğimiz, tesirlerini aldığımız, gücünü hissettiğimiz bilinmeyene olan bağlılıktır. Ve bilmeden, anlamadan gönül bütünlüğü ile sevgi ile yukarıya kanca atmak irtibat içinde olmaya çalışmaktır. Onun için inanç; kısıtlamadan, engeller koymadan, şartlandırmadan dünyasal şuur içinde olgunlaşarak, evrensel şuura ve bilgisine yaklaştıran tek vasıtadır. Her şey onunla başlar.

Orhan Yarat – 20.12.2010  *ruhsalboyut.com*

İnançsız şuur ve şuursuz inanç olmaz: Şuursuz inanç kör inançtır, bu da doğumdan itibaren zihne doldurulan mesnetsiz kafa kirleridir. İnanç hayata geçirildikçe anlam kazanır, böylece kör inanç olmaktan kurtulur.  Şuur inançla açıldıkça yükselir. Hayatımızdaki çeşitli olaylar, şuurlu inancımızla hallolur. Şuurlu inanç ile Erişilmezin bilgisine daha çok ulaşılır.                               

Irmak Nacar – 21.12.2010  *ruhsalboyut.com*

Şuurlanmak inancın bizde edilmesidir. Beyti Dost “İnandım demekle bırakılıvereceğinizi mi sanıyorsunuz” der.

İnancımız sürekli sorgulanan bir durumdur. İnancımız, bilincimiz halini aldığında sorgusuz, otomatikleşen bir kabul mekanizması oluşur. Gerçekleşen durumlar karşısındaki duruşumuz, bilinç seviyemiz, dolayısı ile inancımız kadar olacaktır. İnandım dediklerimiz ilk etapta mantığımızla onayladığımız yerlerdir. Gerçekten inanmak, yaşadığımızı bilince çevirmekle olacaktır. Şuur’un içerisinde sanki bir şifalanma duyuşu da vardır. Şuurlanmak, bilinçlendiğimiz yerden bir korunma mekanizması oluşturmak anlamına da gelir, dolayısıyla etrafımızdaki bilinç dışı olumsuzluklar karşısında, bize bir koruma kalkanı da oluşturur. Çaresiz, muhtaç olduğunu düşünen, korkan bir kişi bilgisiz kalmış demektir. Doğru bir bilince sahip olan kişi ne yapması gerektiğini de bilir. Bilgi, bizlerin deneyim kazanması için var. O yüzden, üzerinde olmamız gereken konuların sadece bilgisinde olmak yetmez, bilmek için bilincine de ulaşmamız gerekir. Bilmek, şuur sahibi olmak, inancımızın tamlığından gelir.

Bilerek yaptıklarımız karşımıza doğru sonuçlar olarak çıkar, bu da inancımızın tam olduğunun bir göstergesidir. Şuur, inancımızın, inanç da şuurumuzun katalizörüdür.                    

Tarık Öztürk – 24.12.2010 *ruhsalboyut.com*