HAFTANIN SORUSU
OKUYUCU YAZILARI
Aramızda Gerçek Değerlerin Alışverişi Nasıl Mümkün Olabilir?
Gerçek değerlerin kişiler arasındaki alış verişinin yapılması gerçeği, lüzumu ve zaruretinin farkında ve bilincinde olmak dahi kişiyi çok ileri boyutlara taşır.
Bugün elimizin altında su gibi bolca bulunan çok değerli bilgi ve öğretilerin çok az bir kısmına ulaşabilmek için nice akil insanlar kadim zamanlarda yıllarını feda etmişlerdir. Ancak zamanımızın çok özel şartlarından dolayı birçoğumuzun sınırsız ve kolayca ulaştığı bilgiyi paylaşarak hep birlikte aydınlanma kaygısı ve samimiyetine rağmen, paylaşmaktaki zorlukların birçok neden ve sebepleri olduğu aşikârdır. Nitekim bildiğini sanan, bildiğine inanmış ve bildiklerinin gerçek olduğuna kendini inandırmış, hiçbir analiz ve sentezi kabul etmeyen, eleştirilere tahammülü olmayan, noksanlıkları mağlubiyet sanan insanların dirençleri ve uyumsuzluklarında bu aşırı bilgi yüklenmesinden dolayı oluşan kafa karışıklığı, hazımsızlık ve anlayamamanın payı büyüktür. Bu durumda algı nispetinde bilgi ve bilinç farklılıkları olduğundan, kişiler arasındaki değerlerin alışverişi de farklı ve çeşitli seviyelerde olacaktır. Aslında büyük bir çoğunluğun uyanmakta ve bilgilenmekte olduğu ve zaman içinde İlahi ve evrensel olan gerçek değerlerin alışverişini yapabilecek bilgi ve bilince ulaşacakları düşünüldüğünde sabırlı olup, doz alıp vermenin ayar ve ölçüsünü bilmek gerekmektedir.
Nitekim, “Gerçek Değerlerin Alışverişi Nasıl Mümkün Olabilir?” sorusunun karşılığını düşünürken anlatılmak istenilenlerin göz önünde tutulması, bilen insanda geleceğe olan şevki, umudu ve inancı ayakta tutacaktır.
Orhan Yarat – 11.1.2010 *ruhsalboyut.com*
Değer alışverişi sürekli bir evrensel akıştır. Çok aktif ve kolay başarılamayacak, nadir görülen bir yaşam tarzı sürmeyi gerektirir. Alış ve veriş çalışma ister, aldığımız ve verdiğimiz arasında ayrıca bir değer olmasını istiyorsak –ki gerçek alışverişte bu değer mutlaka vardır- vermeden önce aldığımızın üzerine kendimizin kattığı bir değer üretimi olmalıdır. Bu değer, bütüne ilave ettiğimiz kişisel ve özgün üretimimizdir. Yeteneklerimizi kullandığımızı gösteren, kendi varlığımızın yarattığı farktır. İletkenlik de bir değerdir ancak, sadece iletken olmakla kalmayıp, akıllı bir varlık olarak, kendinde bulunan öz değerlerin atıl kalmaması ve işletilmesi insanlığı ve erdemidir. O değerler kullandıkça büyür ve çoğalırlar.
İnsana O’nca bahşedilmiş olan akıl, irade, iyilik, sevgi, zeka, düşünme, tasavvur etme, bilme gibi pek çok yüce değerler, insanın kendini ve dolayısıyla bütünü büyütmesini sağlar. Bu tanrısal manada yaratıcılık değil, işlem yaparak ortaya çıkarmaktır. İnsanın "yaratıcılığı" elindekileri kullanarak özgün bir ürün yapmasıdır. İnsan sadece aldıkları ile bir değer üretebilir. Yaratan ise kendinde var olanlar ile yepyeni şeyler yapar. İnsan küçük bir tanrı değildir ve hiçbir zaman da olamaz. Örneklemek gerekirse, gelişebilen programları olan bir robot hiçbir zaman insan olamaz. Sınırları vardır. İnsan tarafından yapıldığı için esası insandır ve insani özelliklere sahip olduğu için insana benzer. Yapabildikleri, aldıkları ile sınırlıdır. İnsan da böyle sınırlıdır. Almadan veremez. Yoktan varedemez. Ruhu olan, ruhsal güçleri, duyguları, istekleri ve seçme iradesi olan bir tür biyolojik robot gibidir. Varlığını tekâmül ettirmekte olan bir canlı türüdür. Varlığının en üst boyutunda Tanrı'nın kendisi ya da parçası değildir. Tekamül edebildiği ve kendindeki güçleri kullanabildiği kadar yükselir, O'nun vaadi olan yere varabilir. Bu çok sayıda yaşam süresi gerektirir. Her vernal devrede ancak bir kaç kişinin başardığı bir seviye olabilir.
Alışverişin kusursuz olarak işleyen bir yasası vardır: Herkes aldığı kadar verebilir ve verdiği kadar alabilir. Alıp biriktirdiği veya alıp olduğu gibi verdiği değer, kullanmadığı olarak elinden çıkar. Aldığının üzerine kendi yapacağı katkı ise kazancını belirler. Katkısı ne kadar büyük olursa aldığını o kadar kendine mal etmiş olur. Sürekli özgün ve öncekinden farklı bir üretim yapmıyorsa, önceki kazanımlarını da kaybeder. İşlemeyen demir pas tutar. Tekrarlamak pasif bir durum olacağı için giderek içi boşalır. Sürekli düşünen ve bilinç yapısında taş üstüne taş koyan insan, alır verir ve akıştadır. Onun ışığını ve canlılığını yansıtır.
Altan Gürol –13.1.2010 *ruhsalboyut.com*
Her birimiz ayrı ayrı değerleriz, bu değerlerin farkına varıp, ona göre hareket etmemiz gerekir. Hepimizin bu işleyen kâinat içerisinde bir yeri ve görevi bulunmaktadır. Kendimizi bilmemiz, görevimizin de ne olduğuna ışık tutacaktır. Gerçek karşısındaki görevimiz değerlerin paylaşımıyla olacaktır. Her türlü ilişki bizleri ilişkide bulunduklarımız yönünde sorumluluğa itmededir. Sorumluluklarımızı yerine getirebilmemiz de çalışmakla olacaktır.
Ortamlarımızda kimlerle birlikte olduğumuzun bilinciyle yaşamalıyız. Yaşamak ve yaşatmak için soluduğumuz havanın içinden çıkanların neler olabileceğini düşünmeliyiz. Kazanımlarımız soluduğumuz havanın içinde saklıdır. Ne soluduğumuzun, ortamlarımızda neyi solumamızın gerektiğini iyiden iyiye düşünmemiz gerekir. Bulunduğumuz yerin havasını bilinçli olarak teneffüs etmemiz, bizlerin o ortamda niye bulunduğumuzu, bulunuşumuzla neleri katabileceğimizin de önünü açacaktır. Bizlere, Biz sizin nefesiniziz" denmiştir. Eğer buradan yola çıkacak olursak, bulunacağımız her ortamda "Ben niye buradayım, burada kendime ve buradakilere ne katacağım?" diye de düşünmemiz gerekmektedir. Bizlerin yapması gereken tek şey vardır. O da sürekli çalışarak değerlerimize değer katmaktır. Mümkün olduğunca, izinler verildiği müddetçe bilgileri üzerimizden geçirerek paylaşıma sunmalıyız. Şunu hiçbir zaman için unutmamalıyız, açabildiğimiz, uygulamasında bulunarak paylaşıma sunduğumuz her bilgi, bir başkası tarafından da işlenerek, insanlığa, sistemin işleyişine sunulacaktır.
Bu kadar önemli bir görevimizin olduğu bilinciyle, gerçek değerlerin alışverişi; bulunduğumuz ortamın havasını içindekilerle teneffüs edip, teneffüs ettiğimiz havayı gönül süzgecimizden, yabancı maddelerin arındığından emin olduğumuz şekilde paylaşıma sunmakla olacaktır.
Tarık Öztürk –17.1.2010 *ruhsalboyut.com*
Birbirimizi gönülce dinlemek, gönülce kabul ve gönülce cevaplamak, gönülce hizmet etmek aramızda gerçek değerlerin alışverişini sağlar. Kaldı ki etrafımızdaki tüm varlıklara, güzel dünyamıza gönülce bakış o varlıklarla da aramızda gerçek değer ve sevgi alışverişini sağlar.
Karşısındakini gönülce dinleyebilen, gönülce hizmet eden kendisine iki gönül üzerinden ruhsal kanal açmış olur; çünkü kendi gönlüyle karşı tarafın gönlünü birleştirmiş tek ve güçlü bir kanal açmıştır. Düşünürsek kimdir konuşan, kimdir hizmet eden veya hizmetten kaçınan? Tüm varlıklar O’nun yansımasıdır. Sadece insan iki yansımadan birini seçme olanağına sahiptir; egonun yansımasını veya Yaratan’ın yansımasını. Yaşadığı sürece karanlık ve ışık elindedir. Işık ışığı, karanlık karanlığı tetikler. Işığı kullanmak gönlü kullanmaktır. Egoyu, karanlığı seçenlerin karşısında bile gönülce kabul, gönülce dinleyiş, gönülce hizmet bizim seçimimiz olmak zorundadır. Doğruluk, iyilik, bilgi, sevgi, gerçek hizmet ışık değerleri kullanmaktır. Işık değerlerin sunulduğu kişi ister istemez kendindeki ışık değer üzerinden cevap verecek gerçek değerlerin alışverişi mümkün olacaktır. Çünkü ışık değerlerin kullanılışı o büyük sevginin bizim üzerimizden gerçekleşen çağrısıdır. Bu çağrıya kulak tıkamak mümkün değildir.
Güney haştemoğlu – 18.1.2010 *ruhsalboyut.com*