O’nunla Beraberliğimizin Günlüğünü Tutmak
Nitelikli bir zaman geçirmek. Nitelikli zaman, bizi geliştiren haz ve mutlulukları yaşadığımız zamandır. Önce kendimizle bir nitelikli zaman yaşamak gerekir. Problemlerden kaçmadığımız, onları kategorize etmek, hangisinde düzeltilebilir bir hatam var, hangisi benim irademin dışında kalır, gerçek bilgilerle birleştirerek bunlardan ne gibi dersleri alabilirim, diye düşündüğümüz zamanlar.
Yaratan’ın bize olan sevgisini, içimizdeki yaratıcı gücü hissettiğimiz, yaşamımızdaki avantajları, fırsatları gördüğümüz, bu güzel dünya, denizler, ağaçlar, çiçekler, hayvanlar, rüzgârlar için teşekkür ettiğimiz zamanlar. Ailemizle, arkadaşlarımızla nitelikli zamanlar geçirmeliyiz. Herkese ferahlık veren, mutlu eden konular. Sonradan pişman olacağımız sözlerin, davranışların bulunmadığı zamanlar. Birbirimizin derdine ilaç, sıkıntısına çare olduğumuz zamanlar. Çocuklarımızı, eşlerimizi, kardeşlerimizi, ana ve babamızı, arkadaşlarımızı ve kendimizi mutlu ettiğimiz zamanlar, nitelikli zamanlardır.
Belli bir amaç için yapılan toplantılarda belirlenen sonuca ulaşmak da nitelikli zaman geçirmektir. Amaca aykırı konuların yer almadığı, amaca uygun davranış içinde bulunulan, toplantının sonunda bir ilerleme kaydedildiğinin görülmesi nitelikli bir zaman geçirmedir.
Ya Yaratan’la, O’nunla nitelikli zaman geçirmek için cesaretiniz var mı?
Her halde bizi fazlasıyla çekindiren bu olsa gerek. Çünkü insanlar en çok bundan kaçıyorlar. Eğer, kendimizle, ailemiz, arkadaşlarımızla nitelikli zamanlar geçirebilseydik, Yaratan’la da nitelikli bir zaman geçirmekten, O’ nunla baş başa olmaktan korkmazdık. Düşünülecek olursa kimle birlikte olursak olalım aslında O’nunla oluyoruz. O beraberliklerde yaptığımız yanlışlar, doğrudan O’nun önüne çıkmamızı engelliyor. Ancak, şikâyetlerimiz, isyanlarımız, başkalarını cezalandırması için dualarımız, egosal taleplerimizi karşılaması için dileklerimiz dolayısıyla sık sık O’nun önüne çıkma cesaretini gösteriyoruz.
Buna karşı Yaratan’la nitelikli bir sevgi zamanı geçirmeye korkuyoruz. Bir gün akan zamanın şöyle bir dışına çıksak, O’na, bize bilebildiğimiz tüm armağanlarından dolayı, özümüze yerleştirdiği büyüklük ve güçten dolayı, evrenlere açılmamız için verdiği sözden dolayı teşekkür etsek; içimize dolan sevgisini hissedip, bizden beklediklerini yerine getiremediğimizden ötürü özür ve af dilesek, doğruda, iyide, sevgide olmak için güç dilesek, Yaratan’la nitelikli bir zaman geçirmiş olmaz mıyız?
Bir günlük tutsak, her sabah güne başlamadan, O’nunla olan nitelikli birlikteliğimizin bize gelen mesajlarını, cevaplarını yazsak, O’nun muazzam sevgi enerjisi ile yıkanmış temizlenmiş, güçlenmiş olmaz mıyız? Özetle nitelikli zaman, birlikte olduklarımıza ve birlikte olmanın amacına göre farklı geçirebilirse de hepsinde ortak nokta bir sevgi zamanı olduğudur.
Ayşe Turhan
(Güncelleme: 24/11/2006)