Bir Haber ve Düşündürdükleri

           Bir intihar kurbanının kalbinin nakledildiği adam, donörünün dul karısıyla evlendi ve yıllar sonra aynı şekilde intihar etti.

           Bir adam, intihar eden birinin kalbiyle hayata döndü; donörünün eşiyle evlendi; sonra o da intihar etti.

           Organ nakliyle birlikte donörün huylarının da alıcıya geçtiği olaylara bir yenisi daha eklendi. Amerikalı Sonny Graham, 12 yıl önce kalp krizi geçirdi. Altı ay ömrü kaldığını öğrenen adam gün saymaya başladı. Bu sırada doktorlar nakil için kalp bulduklarını müjdeledi. Kalp silahla intihar eden Terry Cottle'a aitti. 69 yaşındaki Sonny nakil ameliyatından sonra Terry'nin eşi Cherly'ye âşık oldu. Çift 2004'te evlendi. Ancak Sonny, önceki gün aynı Terry gibi silahla intihar etti.

İşte Diğer Örnekler

           Tıp literatüründe "Hücre Hafızası Sendromu" olarak adlandırılan donörün huylarının alıcıya geçmesi daha önce de yaşandı:

           * İngiltere'de pembe dizileri seven bir kadın böbrek nakli sonrasında Dostoyevski gibi yazarları okumaya başladı. Donör bir edebiyat profesörüydü.
           * ABD'de yüksekten korkan bir kadın, akciğer nakli olduktan sonra dağcılığa başladı. Donör, bir dağcıydı.
           * Eşcinsel bir adam, böbrek naklinden sonra heteroseksüel oldu.
           * Cinayet kurbanının kalbini alan kız rüyasında öldürüldüğünü görüyor.

Haberdeki bu olayları nasıl açıklayabiliriz?

           “Hücre hafızası sendromu” diye bir şey varsa, organı alan yeni kişinin “kendi hücrelerinin hafızası” neden karşı koymuyor?

           Yoksa kendisine organ nakledilen kişiler nakledilen organın hücre hafızası nedenile çift kişilikli mi oluyorlar?

           Organı alanla veren arasında bir ortak şuur mu meydana geliyor?

           En kötüsü ise, bu gibi organ nakillerinde ölen kişi, organını alan kişinin bedeninde yaşama dönmeye mi çalışıyor? Yani ortada bir obsesyon mu var?

NTV-MSNBC internet haber servisi

18.04.2008 *ruhsalboyut.com*