Mikrodan makroya doğru yaptığımız evrim süreçlerinde, bünyesinde aşağı yukarı 64 milyar hücreyi barındıran ve insan denilen bütünlükler haline geldik. Bizler şuan ki beden kalıbımızla milyarlara ulaşan bu hücre topluluğunun temsilcisi ve sözcüsü durumundayız. Her biri kendi başına dâhil olduğu bütünlüğü temsil eden ve bütünlük içinde bütünlüğün yaşamı ve devamlılığını sağlamak üzere çeşitli görevleri üstlenmiş, görevine göre şekillenmiş hücreler bütünlüğü halinde varlık sıfatıyla sıfatlanmışız. Anda böyleyiz, görüntüyüz ve geçiciyiz. Yapılarımız dahi zaman süreçlerinde ortama göre şekillenmiş ve uyum sağlamıştır. Sanıldığı ve anlaşıldığı gibi bir varlık değiliz.

         Mikro oluşumdan hücre varlığına, oradan altmış dört milyar hücreden oluşan insan varlığına doğu süregelen evrim süreçlerini incelediğimizde, her bir varlığın ne olduğunu ve varlık deyince ne anladığımızı düşünmemiz gerekir. Hiç yoktan ilahi bir maksat ve gaye için tasarlanıp ortaya konan insan formunun,  maksat hâsıl olduğunda hâlihazır varlığının devamlılığı ve ebediliğinin ne anlama gelebileceğinin mantıksal olarak izahı belirsiz kalmaktadır. Kutsal kitaplarda insana hedef gösterilen cennet boyutu dahi dördüncü boyut olarak bir evrim aşaması olup, reenkarnasyon ve bedensel ölümün olmaması nedeniyle sonsuzluk ve ebedilikle bir tutulmuştur. Hâlbuki ne bedensel ölüm yok olmaktır. Nede bedensel ölümsüzlük, ebedilik ve sonsuzluktur. Varlıkların ebedilikleri bulundukları boyut itibariyle kozmostaki konumlarından dolayı farklı farklıdır. Kendi yaşam sınırlarımız ile hesapladığımızda bizden aşağıda olan varlıklar bizi ebedi görebileceği gibi bizden yukarıda olan varlıkları ebedi görebiliriz. Ancak yedinci boyut karena evrimini yapmış olan bütünsel varlıklar, ruhsal enerjilerine de tamamen sahip çıkarak, kaba bedenleri dâhil farklı yedi bedeni farklı enerji ve madde sistemlerinde kullanma kabiliyeti ile kozmosta kendi boyutlarının sürekliliği boyunca ebediliklerini sürdürebilirler.

         Atom altı parçaları, oradan mikro parçalar ve oradan hücreye ve hücrelerden oluşan varlık bütünlüklerine kadar bütünlükleri bir arada tutan ve dağılmasını önleyen öz enerjidir. Şayet bir sıfat verilecekse asıl varlık öz enerjidir. Onu hiçbir kavram ve sıfatla anlamlandırma bilgi ve bilincinde değiliz.  Mutlak olanın tasarrufu ve bilgisi dâhilinde olan öz enerjinin ilahi bir maksat ve gaye doğrultusunda çeşitli şekillerdeki bütünlüklerle bütünleşerek yaşam formları meydana getirmesi ve ruhsal enerji ile somut âleme bütünlükler halinde varlık olarak tezahür etmesidir.

         Her şey değişim ve dönüşüm halindedir. Ne burada nede yukarıda hiçbir şeyin aynı kalması mümkün değildir. Hâlihazır genişlemekte olan kozmosun, genişlemesiyle oluşmakta olan ve oluşan sistem nizam ve düzenlerin icabı olarak mikrodan makroya tezahür eden varlıkların ebedilikleri, içinde bulundukları düzenlerin süreçleri ve oluşumların devamlılığı ile sınırlıdır. Her genişlemenin bir daralması, içe çöküşü vardır. Bundan dolayı her şeyin daraldığı ve bir nokta haline geldiği zamanda ne isek o halde her şeyden sıyrılmış gerçek bütünle bir bütün ve tohum oluruz. Yeni açılımlara, oluşumlara ve yaradılışlara hazır olmak için.

Orhan Yarat – 16.7.2012 *ruhsalboyut.com*