Güçlü olmak izafi bir kavramdır. Neye karşı ve ne ölçüde güçlü olabiliriz ki? Birçok durumlarda ve alanlarda kendi güçsüzlüğümüzü anladığımızda, kendi güçlerinin farkında olanlar da başka şart ve ortamlarda kendi güçsüzlüklerinin farkına varırlar. Yani her insanın kendine göre güçlü veya güçsüz olduğu bir sınırı ve alanı vardır. Bu durum varlığın ilerleyebilmesi, tekâmülü için gereken endişe, kaygı ve noksanlığı hissetmesi, anlaması için gereklidir. Yoksa insan gelişemez, yükselemez. Ruhsal olarak ta durum pek farklı değildir. Her insanın bu konuda farklı bir anlayışı ve yapısı vardır. Ruhsal bilgilerin ruhsal olarak güçlü olmakta önemli bir katı ve değeri olsa da, ruhsal olarak güçlü olmanın kadim ve kayda değer bir geçmişi muhakkak vardır. Ruhsal güç bir yaşamda veya bir anda bilgisini almakla kazanılabilecek bir oluşum asla değildir. Şayet öyle olsaydı zamanımızda herkesin böyle bir güce ulaşmış olması gerekirdi. Ruhsal olarak güçlü olmak durumu, dünya yaşam standartlarına göre düşüncelerini dahi kontrol altına alabilmiş, pozitif bir hal içinde tamamlayıcı, nedenlerin ve oluşumların ince detaylarına kadar bilincinde ve farkında olan hakiki insanlara kadar aşağıdan yukarıya bir sıralanış gösterir. Nitekim her insan Ruhsal gücü yönünden kendini bu sıralanışta bir yere pekâlâ oturtabilir. Zaten kendini fark etmek Ruhsal gücünü geliştirme bağlamında en büyük adımdır. Ruhsal güç, öğrenmekte, gelişmekte ve farkına varmakta olan insanın tekâmül sürecinde eksikliğini hissettiği ve gerektiği kadar ile sahip olması gereken bir ihtiyaç ve zarurettir.
 
Orhan Yarat - 31.8.2009  *ruhsalboyut.com

Önce şunu kabul etmek gerekir ki yaşamdaki her türlü sorunun kaynağı ruhsal olarak güçlü olmamaktan kaynaklanır. Ruhsal güç herşeyden önce sevebilme gücüdür. Çünkü sevginin içinde O’na olan inancımız vardır. İnanan sever, seven inanır. O’na olan inancımız ve sevgimiz içimizdeki tüm korkuları, endişeleri, şüpheleri, eziklik duygularını ortadan kaldırır; aynı zamanda bu inanç, bizi vicdanımızın sesini dinlememize, daha doğru ve daha iyi olmamıza, zamanı doğru kullanmamamıza, yanlışlarımızı görüp düzeltmemize yarar.

Ruhsal olarak güçlü olmak iç  birliği demektir; göründüğü gibi olmak, olduğu gibi görünmektir. Bu ise ancak arınmışlıkla mümkündür.

Aslında ruhsal olarak güçsüzlük, yaşantıyı dengeleyememektir ki sonuçta hem ruhsal olarak bize zarar vermekte hem günlük ilişkilerde, aile ve iş yaşamında zorluk, başarısızlık yaratan bir yanlışlık olmaktadır. Bunu toplum içinde de ciddi bir rahatsızlık olarak tanımlamalıyız.

Ruhsal olarak güçlü olmak dünyanın ve yaşamın eşsiz güzelliklerini görüp yaşamamız demektir. Çünkü ruhsal güçlülük ile gerçek düşünce birlikte var olur. Gerçek düşünce bir kudrettir ve Yaratan’la olan bağımızdır, O’nun bize gönderdiği ışıktır. Ruhsal gücümüzün kaynağı olan sevginin ayrılmaz bir tamamlayıcısı, bir olmazsa olmazı da gerçek düşüncedir ve bizi yanlışlardan ayırır, hikmetle birleştirir.