HAFTANIN SORUSU
OKUYUCU YAZILARI
Zihinsel Şartlanmaların Bulunmadığı Özgür Bir İnanç Nasıldır?
Gerçek inanç, zihinsel şartlandırmalar ile tahrifata uğramış, içeriği değiştirilmiş, birilerinin istek ve arzuları doğrultusunda harmanlanıp servisi yapılmış anlayışlar bütünlüğü değildir. Gerçek inanç, tarih boyunca gerek dini olsun, gerek sosyal ve kültürel yönde olsun, inat ve zıtlaşmalar sonucu ortaya çıkan sonuçlar bütünlüğü hiç değildir…
Gerçek inanç evrenseldir. İnsan tekâmülü için gerekli olan kutsal bilgi ve tebliğlere dayanır. Şeffaf, saydam ve akıcıdır. Hiçbir şekilde sabitlenemez, durdurulamaz ve dondurulamaz. Bireysel veya toplumsal gelişim süreci içinde inancın da anlamı genişler ve derinleşir. Onun için dünya yaşamında öğrendiğimiz hakikatlerin hiçbir zaman tam bilgisine ve bilincine sahip değiliz. İnancımız, anlayışımız ve bilgilerimiz tekâmülümüz ile orantılıdır. Ne kadar kendimizi geliştirir yükseltirsek öğrendiklerimizin anlamı da gelişir, derinleşir ve başka kavramları da içine alarak genişler…
İnsan fıtratında olan değişim ve dönüşümün farkında olan bireysel ve toplumsal birçok güçler kadim zamanlardan bu yana ister iyi niyetle olsun, isterse kötü niyetle olsun kavram, anlayış ve inançlara müdahalede bulunmuş ve bulunmaktadırlar. Bugün birçok dini ve kültürel anlayışlarımız bu dayatmaların, şartlandırmaların ve kabullendirmelerin harmanlanması ile oluşmuş birikimlerdir. Nitekim birçok toplum bu şeklideki dayatma süreçleri sonucu dejenere olup tarihten silinmişlerdir. Ancak yaşamakta olduğumuz bu altın çağda bilginin gücü ile esaret perdeleri aralanmış, kadim zamanlardan beri süregelen kısır döngüler kırılmış, böylelikle hakikatleri görmüş ve görmekteyiz. Öğrendikçe, bilgilendikçe ve bilinçlendikçe bu çarpıklıkları, yanlışları ve saptırmaları farkedip ayrıştırmayla gerçek bir inancın ne olduğunun bilincine varmaya başladık ve başlıyoruz.
Gerçek ve yalın bir inanç insanın en büyük sigortasıdır. O bedeni dahi çevreleyen manevi bir zırhtır. Kesintisiz direk etkili ilahi enerjidir. Gerçek inancın bilgisinde, bilincinde olarak yaşamak huzur, mutluluk içinde olmaktır. Çünkü o gerçektir, herşeyle uyumludur, barışçıdır, tutarlıdır ve mantığa hiçbir zaman ters düşmez. Her şeyin cevabı onda vardır. Onun etki ve tesiri her an hissedilir… Gerçek inancın ne olduğunu ancak bilen onu yaşayan bilir. Bunların olmadığı yerde bir şeyler inanç adına eksik ve noksan şekil olarak vardır ki bu vahim durum insan ve insanlık için çok olumsuz bir durumdur. Kişi korkak ve tedirgindir. Kendine güven tam olmadığı için dış etkilere açıktır. Çok çabuk etkilenir ve bu durum normal gelişmesinde ve yükselmesinde birinci derece engel olmuştur ve olmaktadır.
Orhan Yarat – 1.11.2010 *ruhsalboyut.com*
Her birimiz kendimizi, kendi öz benliğimizi bulunduğumuz noktada bularak yaşamın ne olduğunu kavrıyoruz ya da öz benliğimizin farkına varmadan, ezbere bir şekilde şartlanmaların esiri olarak yaşıyoruz.
Dünyaya geldiğimiz an’dan itibaren, çevremizce bazı kriterlere tabi tutuluyoruz. Bu kriterler, bizdeki algıyla da birleşince şartlanmalarımız ortaya çıkıyor ve ilk etapta inancımızda bu şartlanmalar üzerinden gerçekleşiyor. Etrafımızda olup bitenin doğru bir şekilde muhakemesini yapabiliyorsak eğer, bizlere dikte edilen hayatın yanlışlarını da görebiliriz. Bu yanlışları yapmamaya karar verdiğimizde kalıplarımızdan sıyrılarak, yeni bir hayata adım atmış oluruz. Bu safhadan sonra insanların söylediklerinin dışında, bize ait bir iç sesin varlığı ile yaşamak başlar. Daha doğrusu, o iç sesimiz ve dışarıdaki yaşam arasında gider gelir bir hal alırız. Genelde şartlanmalarımız, dünya üzerinde bir dala tutunmak amaçlı başlar ve eğer bir dala tutunmuşsak da o dalı bırakmak istemeyiz, o dal bize güvence gibi gelir. Fakat aynı dal üzerinde kalmak, etraftaki diğer bereketli dalların keşfedilememesine, aynı dal üzerinde dal ile birlikte çürümemize neden olur. Bu kısır döngü ne olduğumuzun, niye burada olduğumuzun araştırılmayarak sonuçsuz bir yaşam sürülmesine neden olur. Dini inançlardaki şartlanma da insanların gerçekleri görememesine, kalıpların içerisinde kalmasına neden olur. Dini inançlara bakıldığında, O’nun yasalarını açıklayan doğru ifadeler bulunur, fakat insanlar şartlanmaları gereği kendilerine amaçtan uzak, kişisel çıkarlarına yönelik bir yön çizmektedirler.
Özgür bir inanç, O’nun varlığının yaşanarak, bizzat keşfi ile mümkün olur. Bu inanç, içlerimizdeki sevgiyi bulduran, her şeye sevgiyle bakabilmemiz gerektiğini gösteren bir inançtır. Sevgiyle bakmak kabullerimizle alakalı bir durumdur. Kabulünde olunan her şey de sevgimizle birleşen bir şeyler bulur ve şartlanmalardan uzak sadece o buluşma an’ının hazzı yaşanır. Ancak, O’nun yarattığı her şeyin mutlak doğru olduğunun kabulü, bizi benzetmeler ve şartlandırmalardan uzak tutup, bütün için sadece kendi fonksiyonumuz üzerinde çalışarak, daha iyi olmamız, sevgiyi daha iyi anlamamız ve yaymamız için bir zemin oluşturacaktır.
Tarık Öztürk – 2.11.2010 *ruhsalboyut.com*
Zihinsel şartlanma o kadar geniş bir kavram ki zihinde bulunan her şey bunun içine giriyor. “Hiç mi olalım diyeceksiniz? Evet, hiç olun!” sözlerinin anlamı da budur. Hiç olmadıkça özgür olamayız. Belki de şöyle ifade etmek daha doğrudur. Yükselişin 7 basamağı gibi hiçliğin de 7 basamağı olmak gerekir. Her şuur basamağı bizi önce şartlandırır, sonra bizim o şartlanmadan çıkıp “hiç” olmamız gerekir ki bir üst basamağı görebilelim.
Dünyanın bir illüzyon olduğunu söyleyip duruyoruz. Ama o illüzyonun bizim şartlanmamızdan kaynaklandığını, illüzyonun arkasındaki bir üst gerçeği ( veya bir üst illüzyonu) görebilmek için bu dünyayı yaratan şartlanmamızdan vazgeçmek gerektiğini düşünemiyoruz. Bu durumda inancımız da o şartlanmalara bağlı bir inanç oluyor. Zihin özgür değilse inanç özgür olabilir veya özgür inancın nasıl bir şey olduğunu düşünebilir mi?
Birden bire hiç olamayız. Ancak, neyi bilip neyi bilmediğimizin ayırdında olmak, bilgi sahibi olmadan fikir sahibi olmamak, iyi/kötü, güzel/çirkin, doğru/yanlış gibi etiketlemelerin ne kadar izafi olduğunu kavramak, hüküm sahibi olmamak ve daha pek çok şey sayabiliriz. Böylece zihin eski yapılarından kurtulmaya başlayacaktır.
Genelde bizi hükümlerle zincirleyenin düşük frekanslı duygularımız, korku ve endişelerimiz, kararmış yüreklerimiz olduğunu da bilmeliyiz. Bunun nedeni toplumsal zihnin bizi şartlandırmasıdır. Toplumsal zihin bizi yaşamamız boyunca hatta rüyalarımızda dahi takip ediyor, mutluluğumuzu, yaratıcılığımızı, gelişmemizi önlüyor. Bizi birbirimizin fotokopisi haline getiriyor. Toplumsal zihinden kurtulmak özgür olmak topluma karşı olmak, anarşist olmak değildir. Özgür zihinli insanlar herkesin yürüdüğü yoldan yürümeyen, kendi yolunu açan ve insanlığı şuurca, bilgice yükselten insanlardır. Atatürk, Einstein ve daha pek çok kişi özgür zihinleriyle insanlığa büyük hizmetler verdiler.
Kaldı ki bizim konumuz ruhsal gerçeği görebilmek ise, hele bu konu ile ilgilenen ve bir anlamda bilgi sahibi olan kişilerden isek beş duyu, kısmî bir seziş ve toplumun telkinleriyle şartlanmış zihin yapımızdan bir an evvel vazgeçmemiz gerekir. İşte Ancak o zaman özgür inancın nasıl olduğunu anlayabiliriz.
Güney Haştemoğlu - 6.11.2010 *ruhsalboyut.com*