Yorgunluk

“Yorgunluk zaman enerjisine uyum sağlayamamaktır.” 

Zaman enerjisi insanı ve tüm evreni sarar ve O’na doğru sevk eder. Bu hem zorlayıcıdır, çünkü bu gidişe ayak uyduramayan önce yorulur, sonra hasta olur, sonra da yok oluşa yönelir; hem de zorlayıcı değildir, çünkü seçim bizim şuurumuza bırakılmıştır. Yorgunluk, hastalanmanın habercisidir; hastalık gelir; daha fazla bir yorgunluk ona eşlik eder. Ve ölüm gelir. Acaba insan spatyomda da yorgun mudur?

“Zaman sevgidir. Sevgi güçtür.”

Zaman, zamanın taşıdığı sevgi, güç, şuur enerjileri devamlı değişip yükselerek O’na daha yakın bir üst basamağa çıkar. Zamanla varolmuş varlıklarız;  zamana yetişemeyişimiz bizi var eden en önemli unsuru, aslımızı kaybetmemiz demektir. Zamanın değişimi her andır; ancak insandan beklenen en asgari zaman farkındalığı günümüzden 1400 yıl önce “gün” mertebesindeydi. Nitekim 1400 yıl önce “ iki günü aynı olan kişi kayıptadır” denilmiştir. Varın siz bugünü düşünün!

         Ölümsüzlük zamanla aynı titreşime girmektir. Aslında “zaman enerjisine uyum sağlamak”,  dünya öğretisinin tümünü kapsıyor. Sevgi gibi, iyilik, doğruluk, çalışma gibi, bilgi gibi. Zamanın enerjisi ritmini her gün değiştiriyor ve bu esasların bir üst anlamına göre titreşiyor.

Ayşe Turhan

(Güncelleme: 24/11/2006)