Kendimize Yabancıyız

           Yalnız doğarız, yalnız yaşarız ve yalnız ölürüz. Tekba­şınalık bizim doğamızda var, ama farkında değiliz. Farkında olmadığımız için de kendimize yabancı kalırız ve tekbaşınalığımızı harika bir güzellik ve mutluluk olarak gör­mek yerine yanlış anlar, yalnızlık sanarız.

           Yalnızlık yanlış anlaşılmış bir tekbaşınalıktır. Onu yalnız­lık olarak yanlış anladığın zaman her şey değişir. Tekbaşına­lıkta bir güzellik ve yücelik, bir olumluluk vardır; yalnızlık zavallı, olumsuz, karanlık, boğucudur.

           Yalnızlık bir boşluktur. Bir şeyler eksiktir, onu doldurmak için bir şeyler gerekir ve ta en başından bir yanlış anlama ol­duğu için hiçbir şey dolduramaz. Yaşlandıkça boşluk büyür. İnsanlar kendi başlarına kalmaktan öylesine korkarlar ki en aptalca şeyleri bile yaparlar. Kendi başına iskambil oynayan­ları gördüm; karşılarında kimse yoktu. Aynı insanın iki taraf için oynadığı bir oyun icat etmişler.

           Tekbaşınalığı bilenler tamamen farklı bir şey söylüyorlar. Yalnız başına olmaktan daha güzel, daha huzurlu, daha ke­yifli hiçbir şey olmadığını dile getiriyorlar. Sıradan insan yalnızlığını unutmaya çalışır, meditasyon yapan ise zamanla tekbaşınalığı ile olan dostluğunu ilerletir. Dünyayı geride bırakır; yalnız kalmak için mağaralara, dağ­lara, ormanlara gider. Kim olduğunu öğrenmek ister. Kala­balıkta hunu yapmak zordur; rahatsız edici unsur çoktur. Ve tekbaşınalıklarının farkında olanlar insanın yaşayabileceği en büyük mutluluğa erişirler. Çünkü senin öz varlığın mut­luluk doludur.

           Kendi yalnız başına halin ile aynı frekansa geçtikten son­ra dışarısıyla ilgilenebilirsin; o zaman ilişkilerin sana büyük keyif verecektir çünkü onları yalnızlık korkusundan kurmazsın. Tekbaşınalığını keşfedince yaratıcı olursun, birçok işi birden başarabilirsin, çünkü bunları yaparken kendinden kaçıyor olmazsın. Kendini ifade ediyor olursun; artık bu se­nin potansiyelinin dışavurumu haline gelir. Ama en temel olanı kendi tekbaşınalığını a'dan z'ye tanı­maktır.

           O yüzden şunu unutma diyorum sana, yalnızlık ile tek­başınalığı karıştırmamalısın. Yalnızlık hastalıktır; tekbaşına­lık sağlığın ta kendisidir. Hayatın anlam ye önemini anlama ya yönelik ilk ve en temel adımın kendi tekbaşınalığına gir­mekle başlar. Bu senin tapınağın; Tanrı'nın yaşadığı yer orası ve onu başka hiçbir yerde bulamazsın.

Osho, Aşk-Özgürlük-Tekbaşınalık, Mia Basın-Yayın ve Tanıtım Hizmetleri-2007.

28.12.2007