|
HAFTANIN SORUSU OKUYUCU YAZILARI
Ruhsal Çalışma Yönü Nasıl Tayin Edilir?
Ruhsallık ve ruhsal çalışmalar sanıldığı ve algılandığı gibi gizemi olmayan, hayatlarımızın ötesinde var olmamızı ilgilendiren temel çalışmalardır. Ne anladığımız ve neyi ne kadar hayata uygulama becerisi göstermemiz ile varlıklar arasında bir hiyerarşi meydana getiririz. Hiçbir varlık ruhsallık ve ruhsal çalışmalardan ayrı olmamıştır ve olamazda. Ancak hepimiz havayı soluduğumuz halde nasıl fazla önemsemiyorsak, birçoğumuzda bilgi ve bilinç olarak ruhsallığı önemseyip algılayacak tekâmül düzeyinde değilizdir.
Ruhsallık ve ruhsal çalışmalar bunalımda, can sıkıntısında veya entel takılmak için yapılan gelip geçici çalışmalar değildir. Ruhsallık ve ruhsal çalışmalar akademik olarak kitaplarda umuma hitap eden gelişim ve sonuçları 2x2=4 eder gibi belli olan çalışmalar hiç değildir. Şayet öyle olsaydı bilinçlerin somut olarak algılamak istediği robotik bir sistem ve düzenden bahsetmemiz gerekirdi. Hâlbuki varlığa göre her şey kilometre taşlarıdır. Hedef olarak yolu üzerindeki unsurlara takılması onun için zaman kaybından başka bir şey olmaz.
Ruhsal çalışmanın ana temel unsurları; a)Rabbini bileceksin. b)Kendini bileceksin. c)Tekâmül edeceksin. Bu üç ana temel unsurun her birinin alt unsurları ana esasları tamamlayıcı olmalıdır. Dünyaya bir plan ve programla gelmekteyiz. Şayet böyle olmasaydı bütün dünya insanları inanç olarak aynı yöntemleri uygulamamız gerekirdi. Bunun için Tibet rahipleri inançlar için “Derenin ortasında at değiştirilmez” derler. Diğer (Dil, yaşam yeri ve şekilleri) gibi unsurlar dünyasal olduğu için değişimleri önemli olmayıp, varlığın özgür irade ve deneyimlemesine kalmış bir şeydir.
Sonuç olarak ne kadar varlık varsa o kadar ruhsal çalışma ve yol vardır. ”Allah’a giden yollar mahlûkatın nefesi kadardır.” sözü bundan söylenmiştir. Her varlık kendine dönerek gördüğü negatif ve pozitif kısımlarının dizginlerini ele alarak ehlileştirmeyi ve murat edilen istikamette götürebileceği kaynaklardan sürekli faydalanmalıdır.
Orhan Yarat – 07.07.2008 *ruhsalboyut.com*
Ruhsal çalışmanın yönü kalbin isteğidir. Hepimizin bildiği öyküdeki bir çoban hiçbir bilgisi olmadığı halde, Yaratan’ın varlığını kalbiyle hissetmiş ve yine kalbinin isteğine uyarak ibadete başlamıştı; yüksek bir yerden kendini aşağı atarak. Öyküye göre Hz. Musa çobana ibadetin nasıl olacağını anlatır ve denizin üstünde yürüyerek giderken, çoban da peşinden gelir, denizin üzerinde yürüyerek! Kuşkusuz bunlar sembollerdir, ama anlıyoruz ki cahil çoban kalbinin tüm isteklerini yerine getirerek başarılı bir ruhsal çalışma içindedir. Kalbin istekleri nasıl anlaşılır? Bunu bilmeyecek kişi olduğunu hiç sanmıyorum. Sadece kalbin sesini duymak istemeyenler vardır. Çünkü dışarıda bir egolar dünyası var; bu dünyada insanlara, taklit yoluyla yaşayıp kendi sorumluluğunu başkalarına yüklemek ve böylece sorumluluktan kurtulmak daha kolay gelir. Taklit yaşamın acılarına ise yine kulaklarımızı tıkarız.
Bir Büyük Ruhsal Sistem, O’nun insandan beklediklerini, devamlı olarak kalplere fısıldamaktadır. Kalp en kolaylıkla yapabileceklerimiz üzerinden bize fısıldar: önce hak yeme der, yalan söyleme, insanlara yardımcı ol; zamanını hayırlı bir işle geçir, boş oturma ya da gereksiz işlerin peşinden koşma; kendi ruhsal ve fiziksel varlığına, yeryüzünün tüm canlılarına saygı, sevgi ve özen göster; taklit etme, doğrunun yanlışın, güzelin çirkinin ne olduğuna kendin karar ver! Var olmanın sorumluluğunu yüklen. Düşün, kalbinin sesine uymana engel olan nedir, ego dünyasındaki yerini kaybetmekten mi korkuyorsun? Öfkelenme, çok konuşma, hüküm verme, sabırlı ol, edepli ol, kabul ve teslimiyet için de ol. Bunları yaparken zarar görmekten korkma; O’ seni korur, sana yardım eder, seni sever, senin için en iyi olanı sen bilmezsin O’ bilir; bütün bunlar için O’na inan, güven. Aksi halde O’na inanıyorum, güveniyorum deme. Çünkü yalan söylemiş olursun. Bir gönülde iki sevda olamaz. Ya kalbin sesini dinleyeceksin ya da egonun. İşte kalbin bu istekleri ruhsal çalışmanın yönünü gösterir. Ne var ki, yol uzundur, denizin üzerinde yürümek, bu basamak ve daha nice basamaklar aşılmadan olmaz. Çok mu zor? “Kolay zor’un içindedir.” Kaldı ki yol her adımda her biri sevinç, huzur, mutluluk veren sayısız armağanlarla doludur.
Güney Haştemoğlu – 08.07.2008 *ruhsalboyut.com*
İnsan ruhsal bir varlık olduğunun bilincinde ve inancında olarak, fizik bedeninin bu dünyaya ait, ruhsal varlığının ilelebet devam edeceği bilgisindedir. Kişi varoluşuyla, fizik bedeninin eylemleriyle ruhsal varlığına hizmet etmek, O’nun bir muradını yaşarken gerçekleştirmek sorumluluğundadır.
İyide, doğruda çalışarak, Yaratanın bilgisiyle yasalara uyumlu, zamanını yerli yerince değerli kılarak, bilgisinde olmadığı, olamayacağı gerçeklerin nedenini, niçinini sormadan kabul ve teslimiyet içinde sabırla bulunarak beklemelidir. Önüne çıkan her olayın, zorluğun geri plandaki getirdiği hayrı düşünmek, sezmek ve bu yolla kendini tanıyarak girişimini gerçekleştirmelidir. Aynı zamanda, yaratılışın O’nunla birlikte evrimleşeceği bilgisiyle çevresindekileri sevgiyle, içtenlikle kucaklayarak yürümekle ruhsal çalışma yönünü tayin edebilir.
Nevin İnam – 08.07.2008 *ruhsalboyut.com*
Bir şeyi yapmak, ortaya bir şey çıkarmak için harcanan bedensel çalışma yanında insan ayrıca zihni çalıştırarak ruhsal bir çalışmaya girer. Dürüstlük, yardım, hoşgörü her şeyi ve herkesi hatta her şerri sevgiyle karşılama isteği, inancı ve niyetiyle O'nun rızasına uygun mu düşüncesiyle ruhsal çalışmasına yön verir.
Fahire Öztekin – 09.07.2008 *ruhsalboyut.com*
Çalışma yönlerimizden biri, içimizdeki kutsal merkeze doğrudur. Orada bulunduğumuzda Yücelik ile hizalanırız ve o nokta hizalanabileceğimiz yegâne noktadır. Bir koni şeklinde düşünürsek, tabandaki daire kendimiz ve merkezinden koninin tepesine bir çizgi uzanıyor. Merkeze yaklaştıkça tüm sisteme yaklaşıyoruz. Aynı hizada durmakla sistemdeki doğru yerimizi almış oluyoruz.
Eksende yukarıya doğru hareket etmek, bir üst boyuta geçmek tekâmülümüz oluyor. Merkeze yaklaşmak, mevcut seviyemizde yapacağımız yaşam tercihleri ile mümkündür. Başka bir deyişle, Yücelikle hizalanmak için önce tekâmül etmek gerekmiyor. Hatta asıl yolculuk o hizalanıştan sonra başlar, diyebiliriz.
İçe ve yukarı olan yönlerden başka, bir de üçüncü yön vardır: İnsan. Bir elimiz yol gösterenlerimize tutunmuşken, diğer elimiz insan kardeşlerimize ulaşmalıdır. Yalnızlık ilerlememizi engeller. Yalnızlıkta bize gönderilen enerjiler akamaz ve de kendimizi tanımayı tamamlayacak aynalardan yoksun kalırız.
Çalışmalar her üç yöne gereken ağırlığı vermedikçe eksik ve sınırlı kalırlar. İnanışlar yanlış değil, eksiktirler. Çatışma ve sapmalar, bir-iki yönde etkinlik gösterip, diğer bir-iki yönü yoksayma, önemsememe veya farketmemekten meydana gelir. Esasen üç yön birdir. İnsana gittiğimizde kendimize yaklaşırız, kendimize gittiğimizde Yüceliği buluruz, Yüceliğe gittiğimizde insana döndürülürüz. Bu birliği idrak eden ve o yönde çalışan doğru yoldadır.
Altan Gürol - 11.07.2008 *ruhsalboyut.com*
Ruhsal çalışma yönü; birlik düşüncesiyle tayin edilir. Çalışmanın yönü, bizim birlik için yapabileceklerimiz üzerinden tayin edilir. Her birimiz, farklı meziyetlere sahibiz. Önemli olan, bu meziyetlerin üzerinden, kazanıma geçip, birliğe katabileceklerimizdir. Gerçek bir çalışma yapabilmemiz için, üzerimizdeki gerçeklikler üzerinden yola çıkmalıyız. Bizler, doğduğumuz andan itibaren ezberci bir toplum olarak yetiştiriliyoruz. Bilmemiz gerekenler, bize etrafımızdakiler tarafından, genelde yanlış bir yorumla aktarılıyor. Bizde hayatımızı bu yanlış üzerine kurmaya başlıyoruz. Daha sonra, kendi kendimize, yeteneklerimizin farkına varıyoruz. Bunları uygulamaya sokmak istediğimizde ise, etrafımızın tepkisiyle karşılaşıyoruz. Bu da, yeteneklerimiz üzerinde, kullanım zorluğu yaşatıyor. İşte esas çalışma da bundan sonra başlıyor. Bize düşen görev ise; bu zorluk içerisinde, içimizdeki, gerçek yolundaki yeteneğimizi ayırt edip, gerçek yolundaki birliğimizle iletişime geçmek olacaktır.
Tarık Öztürk – 13.07.2008 *ruhsalboyut.com*
|
|