TENKİT KENDİNE, BİLGİ EHLİNE, SEVGİ SEVENEDİR...

SAYFA 1 SAYFA 2 SAYFA 3 SAYFA 4 SAYFA 5 ARŞİV
  Bugün: 28 Mart 2024 Perşembe

Bize Ulaşmak İçin
[email protected]
Yazdırılabilir Versiyon


HAFTANIN KONUSU


 

 

Sevgi, esas yaşamın akıl gönül birliğinde sürdürülmesidir

 

 

 

Sevginin tek kaynağı O'dur. Sevgi O'dur. Sevgiyi derece derece yaşayabilmek için önce kendi içimizde bütünlenmek zorundayız, sonrasında pek çok bütünlenme ile sevgide, güçte yükseliriz. Kendi içimizde bütünlenmek içimizdeki her türlü ikilikten kurtulmaktır. Akıl ve gönlün, niyet ve eylemin, bilgi ve eylemin, içte yaşananla dışta takınılan tavrın birleşmesi ikilikten kurtulmaktır, temizlenmek arınmaktır, sevgiye adım atmaktır.

Akla hükmeden nefis, bizi ikiliğe düşürür ve korkular, inançsızlık bizi sevgiye ve sevgi ile birlikte bize ulaşacak olan Gerçeğin sayısız nimetine, güzelliğine, özelliğine, gücüne, başarısına kapatır.

Kendini kapatmak yalnızlık ve karanlık içinde kalmaktır. Dünyamızı bu hale getirenler karanlıkta ve yalnız kalmış insanlardır. Şüphesiz herkesin yalnızlığı farklı derecedir. Yaşamak için veya mutlu olmak için bir insana tutunmak, bir maddi nesneye, bir mevki veya şöhrete tutunmak, hatta gençliğe ve güzelliğe tutunmak ve bütün bunları kaybetmekten korkmak yalnızlığın sonucudur. Ve bunlar asla yalnızlığı gidermezler, çünkü onlar varken de mutlu değiliz.

Önce kendi içimizde bütünlendiğimizde O'na yakınlıkta bir basamak yukarıya çıkmış oluruz. O tek bir basamak o kadar büyük bir değişimdir ki, birden gözlerimiz yepyeni bir bilince, yepyeni bir dünyaya, yepyeni bir güce açılırsınız. Artık asla yalnız değilsiniz. Hata yapmamaya çalışırsınız, hissediş tekrarlanır. Her hissedişte oturuşunuzu, yüz ifadenizi dahi düzeltir, bir büyüğünüzün karşındaymış gibi saygı ile oturursunuz. Denilebilir ki "ay hep saygı halinde mi olacağım?". O durumda, o "edep"le birlikte sevildiğinizi, büyük bir dostluğu yaşarsınız, sizin de içiniz sevgiyle, şükürle, huzurla dolar, içinizdeki yüksek hissedişle belki gözleriniz yaşarır. O ana kadar sahip olduğunuz, değer verdiğiniz her şeyden uzaklaştığınızı, fakat bambaşka büyük, önemli bir şeye karıştığınızı hissedersiniz ve o anın hiç bitmemesini istersiniz. Dünyadasınız ama toplumsal bilinçte değilsiniz, dünyanın gerçek yaşamının bilincindesiniz. Korkunuz, endişeniz yok. Çocuk temizliğindesiniz, ama çocuk değilsiniz, güçlü, akıllı, bilinçlisiniz, her güçlüğü karşılamaya hazırsınız.

Bu kadar kolay mı? Kolaydır, çünkü o sevgi, o dostluk, koruyuculuk zaten hemen yanımızdadır, içimizdedir. Kendi içimizde bütünlenmek gerçekte o sevgi, dostluk ve güçle bütünlenmektir.

Sevgi doğru ve güzel yaptığımız her iştedir. Sevgiyi bize yaşatan büyük küçük fark etmez her güzel düşüncede, her güzel niyette ve eylemdedir. Biz sevgi ile ilgili birçok kitap okuyoruz, üzerinde konuşuyoruz ama anlamıyoruz. Çünkü sevgi ancak yaşandığında vardır. Hiç âşık olmamış insana aşkı anlatabilir misiniz?

Yaşadıklarımız sevgi ile uyumlu değilse sevgiyi anlayabilir miyiz?

Neden hep sevgi anlatılıyor? Neden hep iyilik, doğruluk, hizmet, bilgi, eylem konusu tekrarlanıyor. Çünkü sadece konuşuyoruz ama yaşamıyoruz ve dolayısıyla bunları bilmiyoruz. Biraz bilmek, bilmek değildir. Böylece kendimizi güce, hayra, gerçeğin ilmine açılan tek hayır kapısına uzak bırakıyoruz.

Dünya sevginin okuludur, sevgiyi öğrenmedikçe, yaşamadıkça, dilimiz sevgi dili olmadıkça bu okul bitmeyecek!

Sevgi dersi, sevgili okulu buna hazır olanlar içindir. Hazırsınız, okula alınmışsınız ama hep sınıfta kalıyorsunuz, yazık bize. Şu anda O'nun yegâne ilmi ve bizden beklediği tek gerçek bize bu kadar yakındır. Biz asla uzak düşmemeliyiz.

Güney Haştemoğlu 31.5.2017 
*ruhsalboyut.com*

<< geri
Ana Sayfa | Hakkımızda | Ziyaretçi Defteri Bugüne kadar sitemizi  kişi ziyaret etti, Şu anda  kişi sitede.