Anneler Günü ve Komşu Teyzeler, Komşu Amcalar Günü

         Anneler gününde bu “Komşu Teyzeler Günü” de ne ola diyebilirsiniz.  Neden bir anneler günü var? Demek ki annelerin yaşamımızdaki yerini o kadar sıradanlaştırmışız ki, bunun böyle olmadığını hatırlatacak, düşündürecek bir güne gereksinim duyulmuş. Ya komşularımızın yaşamımızdaki yeri nedir? O yer artık sıradan bile değil, yok! Ondan dolayı bu kadar yalnızız. Bireysellik artık yalnızlığa dönüştü. Yalnızlık, sevgi ve dostluk alışverişinin, empatinin, şefkatin, ilginin, saygının dayanışmanın olmadığı, hatta tanışıklığın dahi yokluğu ile her türlü tehlikeye karşı çelik kapılar ardına sığınılan bir yaşam biçiminin adıdır.

         Kuşkusuz eskinin içli dışlı komşuluk ilişkileri günümüzde sürdürülemez. Fakat bu komşuluğun yok olmasına neden olmamalı. İnsanlar sevgi ve dostluk ilişkileri içinde mutlu olur ve çocuklar böyle bir ortamda sağlıklı gelişirler. Komşuluk ilişkilerimizi günümüzün koşullarına göre yeniden inşa etmeliyiz.  Örneğin bir komşu teyzeler günü yaratabiliriz. Çocuklar seçtikleri bir komşu teyzelerine küçük ama özenle seçilmiş bir armağan verdikleri takdirde ne kadar güzel ilişkilerin başlayacağını düşünmek hiç de zor değil. Ellerinde bir demet papatya ile komşu çocuklarım kapımı çalsalar ne kadar mutlu olurdum ve onların da bu davranışlarından mutlu olmaları için elimden geleni yapardım. Böylece onlarla başka zamanlarda karşılaştığımda hatırlarını sorar, sınavlarının sonuçlarıyla ilgilenirdim. Zor bir durumda kaldıklarında kapımı çalıp yardım isteyebilirlerdi. Bu küçük şeylerin yaratacağı mutluluk, apartmanımızı, mahallemizi tüm olumsuz enerjilerden temizlerdi.

         Komşu amcaların da değeri hiçbir şeyle kıyaslanamaz. Büyüklerle küçüklerin veya gençlerin bir selamlaşmayla dahi birbirlerine ilettikleri öylesine değerli enerjiler var ki, ruhlarımızı yükselten, arındıran. Acaba bu sevgi pınarları çevremizdeyken neden çelik kapıların ardında plastik şişe sularıyla yaşamaya çalışıyoruz ki?

         Hepimize en güzel aile ve komşu ilişkileriyle zenginleşmiş bir yaşam diliyorum.

Güney Haştemoğlu - 10.5.2009 *ruhsalboyut*