Gerçekler her zaman yaşamda kilometre taşlarımız olmuştur. Evrensel olan bu hakikatleri bizler anlama ve kavrama kapasitelerimize göre zaman içinde ve tekâmül ettikçe fark ederiz. Muhakkak bildiğimiz bir hakikatten yeni öğrendiğimiz bir hakikatin bilincine vardığımızda birçok doğrularımız, görüşlerimiz ve düşüncelerimiz etkilenir. Gerçekler aynı zamanda deniz fenerleri gibidir. Yanılgılarımızı, zanlarımızı ve kanaatlarımızı etkileyerek yaşamda zaman kaybetmemizi önler. Gerçekleri görebilmek kolay değildir. Liyakat sahibi olmak, hakikatleri kaldırıp taşıyabilecek bir olgunluk gerekir. Ancak her şeye rağmen gerçek acı ve ıstıraptır. Gerçeklerin vereceği acı ve ıstırabı da belli aşamalara ulaşmış insanlar kaldırır. Bu yüzden hazır ve donanımlı olmadan bir şeylere ulaşmak dengesizlik, bunalım ve huzursuzluk yaratmış ve yaratmaktadır. Nitekim zamanımızın çok özel şartları ve hızlı değişimi nedeni ile hazır olmayan insanların topyekûn etkisine girdiği gerçekler birçoklarını arayış içine soktuğu gibi bunalımlarına da sebep olmaktadır. Bundan dolayı insanın yaşamı ve farkına vardığı hakikatler arasındaki farkındalığı hazmedebilmek ve üstesinden gelebilmek için ruhsal bilgi ve bilincine ihtiyaç olmuş ve olmaktadır.

          Kişinin evrensel hakikatlere varıp, bilincine varınca yaşam koşullarının hemen değişeceği kanaati yanlış olduğu gibi kendine her türlü zorlamayı yapmakta bir o kadar yanlıştır. Yaşam, karmaları ile, deneyimleri ile, konumu ve şartları ile kişinin programdır. Ruhsal olan bu gerçekler kişide bir farkındalık yarattığı takdirde, aile çevresini, toplumunu ve diğer toplumları tanıyarak, yerini ve özelliklerini daha iyi anlar ve analiz eder. Bundan sonraki yaşamda dağlar tepe, tepeler düz ova haline döner. Çaresiz sorunlar kalkar, yerine çözümleri olan meseleler haline döner. Bu şekilde daha bilinçli ve bilgili bir yaşam şekli ile mevcut yaşam programı vaktinden önce tamamlanabilir ve böylelikle aynı beden ve aynı yaşam içinde çok daha ileri ve anlamalı ikinci bir yaşam programı devreye alınarak bir hayat ilahi sistemin önerdiği şekilde başarı ile tamamlanabilir.

Orhan Yarat - 9.8.2010  *ruhsalboyut.com*

         Her şey değişmeyi istemekle başlar. Gerçekler, yapmadıklarımızın içerisinden bize bakan, değişince fark edeceğimiz doğrulardır ki, bunlar da dünyasal yaşamın içerisine hapsolmuş bizlerin, hapsolduğumuz kısım kadarının görünmez bütünüdür.

        Gerçekleri görmek ve yaşamak, şüphesiz ki O’nun varlığının her yerde, her şey de hissedilmesiyle olacak bir durumdur. Bu da O’na giden yolun gereğini kavramakla olacaktır. Bize görünür olan her şeyde kendimizi bütünleyebilmemiz, ilk önce kendi, daha sonra da gerçek gerçeği kavramamızı sağlayacaktır. Dağınık yaşıyoruz. İnsanlığımızın oluşturmuş olduğu dünya düzenimizin içerisinde kendimize yer edinme çabamız, bizi yaratanın gerçeklerinden uzak tuttuğu için, içimizde bölünmeler yaşıyoruz. Bölündüğümüz her konu ise, bizi gerçekten uzaklaştırmaktadır. Kendimizin ve yaşadığımız yerin gerçek sahiplerinin farkına varmamız, bizim bulunduğumuz ortama duyacağımız saygıyı da arttıracaktır. Saygı duyduğumuz her konu bizi gerçek yaşama, kimlerle nasıl yaşayacağımıza biraz daha yaklaştıracaktır. Bunun yolu da O’nun yasalarının nasıl işlediğini kavramaktan geçecektir. 

        Gerçeği görmenin ve yaşamanın koşulu, şüphesiz ki O’nun yasalarını uygulamaktır. O yasaların içinde kendimizi bulup, bütüne olan hizmetteki yerimiz üzerine göstermiş olduğumuz çabamızdır.