Kendini Tanımak

           Bir ormanda iki kişi ağaç kesiyormuş. Birinci adam sabahları erkenden kalkı­yor, ağaç kesmeye başlı­yormuş, bir ağaç devrilir­ken hemen diğerine geçi­yormuş. Gün boyu ne dinle­niyor ne öğle yemeği için kendine vakit ayırıyormuş. Akşamları da arkadaşın­dan birkaç saat sonra ağaç kesmeyi bırakıyormuş. İkinci adam ise arada bir dinleniyor ve hava karar­maya başladığında eve dö­nüyormuş. Bir hafta bo­yunca bu tempoda çalıştık­tan sonra ne kadar ağaç kestiklerini saymaya başla­mışlar.

           Sonuç: İkinci adam çok daha fazla ağaç kesmiş. Birinci adam öfkelenmiş: "Bu nasıl olabilir? Ben daha çok çalıştım. Senden daha erken işe başladım, senden daha geç bitirdim. Ama sen daha fazla ağaç kestin. Bu işin sırrı ne?" İkinci adam yüzünde te­bessümle yanıt vermiş: "Ortada bir sır yok. Sen durmaksızın çalışırken, ben arada bir dinlenip bal­tamı biliyordum. Keskin baltayla, daha az çabayla daha çok ağaç kesilir."

           Kendimizi geliştirmek, baltamızı bilemektir. Ken­dimize zaman ayırıp, yaşa­mımızı objektif bir bakışla gözden geçirmektir. Zayıf bulduğumuz alanlarımızı geliştirmek için çaba göstermektir. Bu, zihnimizin, ruhumuzun, karakterimizin güçlenmesi için olmazsa ol­maz bir koşuldur. Delfi'de­ki ünlü tapınakta Sokrat'ın şu sözü yer alır:

           "İnsan kendini tanır" Kendini tanımak, şu anda olduğumuz noktayla, ol­mak istediğimiz nokta ara­sındaki yoldur. Kendini ta­nımak, kendimizi nasıl gör­düğümüz ile başkalarının bizi nasıl gördüğü arasında açı olmaması anlamına ge­lir. Bireysel ve iş yaşamı­mızda başarılı, mutlu ve doyumlu olmak istiyorsak, baltamızı bilemek için ken­dimize zaman ayırmalıyız.

28.10.2007