HAFTANIN SORUSU OKUYUCU YAZILARI

İç Disiplin Nasıl Sağlanır?

           İç disiplin, gönlü dinlemekteki kararlılık ve devamlılıktır. İkili bir yaşam mekanizmasının etkisi altındayız. Bir tarafta bedeni olan bir ruh gibi yaşamamızı isteyen gönül, karşısında ise ruhu da olan bir beden gibi yaşamamızı isteyen ego. Dünyadaki insanların çok büyük çoğunluğu egonun isteklerine boyun eğince, bu güçlü ortak ego bizi zorluyor ve biz gönlü dinlemekte devamlılık sağlayamıyoruz.

           Tembel oğluna baba sormuş, “Oğlum sen yaşamda ne yapmak istiyorsun?” Oğul, “Altımda araba, çantam para ile dolu olarak yaşamak istiyorum”. Baba tembel oğlana şöyle bir bakmış. “Haa anladım, sen otobüs biletçisi olmak istiyorsun”. Bir zamanlar, otobüslerde yolculara bilet satan biletçiler vardı ve tabii çantaları para doluydu.

           Biz de o tembel oğlan gibi, çok yüksek spirituel isteklere sahibiz. Ama bu isteklerimiz ve hayallerimizle, iç disiplininden yoksun yaşamımız arasında büyük bir açık var. Hangi isteklerimizin, hayallerimizin, iç disiplin sonucu gerçekleşeceği konusunda az da olsa bir fikrimiz vardır. Örneğin erken kalkmak. Erken kalkmak için erken yatmak gerekir. Bu beslenme, TV izleme, akşam ziyaretleri, sinema, akşam evde yapılacak ve geç vakitlere kadar sürecek özel veya meslekle ilgili işler vs. den tutun uyku öncesi saatlerin belli bir sükunet, sevinç, mutluluk, memnuniyet içerisinde geçirilmesine kadar pek çok akşam alışkanlığımızdan vazgeçmek demektir. O akşam alışkanlıklarını bizimle paylaşan aile fertlerine, arkadaşlara karşı koymak demektir. Burada bizim, bu konudaki isteğimizin gücünün  rolü var. Kendimizi sevdiklerimizin, değer verdiğimiz kişilerin hakkımızdaki yargılarına teslim etmişsek iç disiplinimizi sağlayamayız. İnsanlar aralarından birinin farklılığına tahammül edemezler, hele o farklılığı bir üstünlük olarak görüyorlarsa. Fakat şöyle bir söz de var; “İnsanlar arasındaki az farklar kıskançlık, çok farklar hayranlık ve saygı yaratır.”  Kaldı ki sabahları erken kalkmakla ilgili bir disiplin, yalnızca akşam saatlerindeki davranışlarımıza bağlı değildir. Çünkü akşam saatlerinin huzuru, memnuniyeti, mutluluğu sevinci, sükûneti günü doğru geçirmemize, yani nice gündüz alışkanlığımızdan da vazgeçmemize bağlıdır.

           Gerçek özgürlük, iç disiplinimizin engellerinden kurtulduğumuzda vardır. Bu engelleri aşmak için, bize engel olmak isteyen çevre ile aramızdaki sevgi, kararlılık, saygı gücünün büyük bir fark olarak ortaya çıkması gerekir ki onlar bize saygı duysunlar ve engellemekten, bize tahakküm etmekten vazgeçsinler. Unutmayalım ki O’nun Yolunda yürüyebilmek iç disipliniyle mümkündür.

Güney Haştemoğlu

14.01.2008

           İç disiplin, sürekli kendini gözlemleyerek ve bu gözlem sonuçlarına göre duygu düşünce ve davranışlarında bir plan ve program dâhilinde gerekli değişim ve düzeltmeleri yaparak ancak sağlanır. Bu uzun ve zor bir süreçtir. Başlayıp bırakanlar pek çok, devam edip başarılı olanlar ise çok azdır. Fakat yöntem budur. Guruların ve mürşitlerin, eskilerde şeyhlerin öğretim ve eğitimleri bu esasa dayanmaktadır. Onlar, müritleri adına onları gözlemleyip temrin veriyorlardı. Bugünkü kişisel gelişim metotları da esasta aynı yolu izler. Bu konuda on derste, bir ayda, kısa sürede başarı vaadiyle yapılan takdimler safsata ve aldatmacadır. Velhasıl bu yola girenlerin ciddi zahmetleri göze almaları gerekmektedir.

           İç disiplin nedir? Dış disiplin, kişinin içinde yaşamını sürdürdüğü topluluklarca konulan kurallara uyma zorunluluğunu getirir. O kurallara uyduğu sürece varlığı o topluluklarda kabul görür. İç disiplin ise, kişinin kendini vardırmayı hedeflediği olgunluk ve gelişim için aklıyla ve vicdanıyla isteyerek altına girdiği kendi kişiliğiyle ilgili sorumlulukları yerine getirmeyi gerektirir. Bu sorumluluklara uyduğu oranda kişi kendinde iç disiplin sağlamış olur. İç disiplin için program yapılırken gerçeklere göz kapatılmamalıdır. Yani insan kendini oldukça doğru değerlendirebilmeli ve koyduğu hedefler mevcut niteliklerinden çok yukarda olmamalıdır. Elbette her etabın sonunda çıta yükseltilebilir, fakat gerçekçi olmayan abartılı durumlar daha başlangıçta mağlubiyeti kabul etmektir. Bundan şu sonuç çıkar ki, iç disiplin dediğimiz, tekâmülün kişinin kendi inisiyatifinde olan bölümü de sonsuza yükselen bir spiraldir.

Osman Türkmenler

14.01.2008

           İç disiplin dediğimiz olgu, dışarıdan görülen bize ait her şeyin içerde (iç dünyamızda) tümlenmesinin, düzenliliğinin, huzurunun ya da dağınık, karışık, huzursuzluğunun sonucu olarak görülebilir. Hayata, yaratılışa ve çevremizde gördüklerimize bildiklerimiz üzerinden bakışımız ve görünen ile görünmeyeni gönül değerlerimiz üzerinden birleştirmelerimiz bize bu disiplini sağlar.

           İç disiplin hayat felsefemizi şekillendiren en önemli unsurdur, egomuz iç disipline karşı duran bir varlık gücüdür fakat içerde huzur sağlanmış ise ego da ona uyacaktır ve bu tüm davranış ve tutumlarımızda bizi biz yapan bir unsur olarak onu sahiplenecektir. Böylelikle dengelenmiş ego ile hali huzurlu deneyim oluşacaktır. Hayatımız içinde gördüğümüz, yaşadığımız ve bir şekilde ilişkilendiğimiz birçok durum bizlere öz olan ruhu geliştirecek deneyimini yaşatmak üzere vardır. Herkesin gerçekte ne görmesi ve yaşaması gerektiğine her ne kadar seçim haklarımız varsa da, o büyük sistemin izni vasıtası ile haketmiş olarak veya ders ya da sınav olarak ulaşmakta ve yaşamaktayız.

           İç disiplin, bizleri gerçekte yaşamaya muhtaç olduğumuz ve bize gerçekte fayda getirecek deneyimleri çeken yasanın (çekim yasası) zamanında ve doğru olarak işlemesi ve de bunun farkındalığı olarak karşılığını verecektir. İç disiplin yaratılmış her şeyin özünde olan sade ve doğal denge durumunun eylem halidir ve bu eylem özündeki yüksek sevgi mekanizması ile ondan gelecek hayırlara vesiledir. İçimizde yeşertemediğimiz gerçek sevgi, yanlış davranış, tutum ve birçok sınavlar olarak karşımızda yığıldığı müddetçe iç disipline olan mesafemiz artmakta ve ona ulaşmak daha da zorlaşmaktadır. Gönül kapımızın aralandığı an dengeye (iç disiplin) doğru atılmış büyük bir adımdır.

Volkan Topaloğlu

15.01.2008

           Hepimiz karmalarımızla şekillendirdiğimiz kişiliklerimizle, bize göre, bizim ihtiyaçlarımızla orantılı yaşam ortamları içinde tekâmül etme mücadelesi vermekteyiz. Yaşam ortamlarımız uyum sağlamamız gereken, kendimizi onun şart ve icaplarına uyarlamamızın bir icap olduğu ortamlarımızdır.

           Yeni bir fırsat olarak yaşamakta olduğumuz hayatımızı, ilahi evrensel yasalar gereğince yaşayarak amaç ve hedeflerimize varabilmek için, gerek geçmiş yaşamlarımızdan getirdiğimiz karmalarımız, gerek yaşarken edindiklerimizin bizlere ayak bağı olmaması için disiplin altında bulundurmamız elzemdir. Her noksanlık, zaaflar ve zayıflıklar tekâmül yolunda ayak bağlarımızdır. Bu olumsuzluklarımızdan alacağımız ders, bilgi ve bilinci genlerimize kotlayana kadar sabır ve irade ile kontrol altında bulundurmamız gerekmektedir.

           Biliriz ama bilincine varabilmek bir evrim ve zaman işidir. Onun için noksanlık, zaaf ve zayıflıkları sürekli kontrol altında tutabilmek, irade gösterebilmek çok zordur. Şayet bilgi ve bilinç yoksa ve içsel eylemler toplumsal yasa ve kuralların etkisiyle baskı altında tutuluyorsa, kişisel bunalım ve uyumsuzluklar kaçınılmazdır. Ancak üstesinden gelebilmek için sorunların neden ve sebeplerinin önce gerçek bilgisine, sonra bilincine vardıktan sonra ilk adımı atmış oluruz. Ondan sonra bu donanımla yaşam içinde, azim, uyanıklık ve sebeplerin bilgisi ve bilincini sürekli hatırda tutarak meydana getireceğimiz iç disiplinle amaç ve gayelerimize zaman kaybetmeden yürüyebiliriz.

Orhan Yarat

15.01.2008

           İç disiplinimizi sağlamak, ruhsal hayatımız başta olmak üzere tüm yaşantımızı düzene sokacak olan temel taşlardan biridir. Bu disiplini düzenli bir şekilde çalışmakla yaşam felsefemiz haline  getirmekle, büyük adımlar atmış oluruz. Kendimizi düzenler çerçevesinde planlara dâhil etmek ancak iç disiplinimiz sayesinde gerçekleşecektir.

           İç disiplinimizi sağlamak için sabahları aynı saatte uyanmak, akşamları aynı saatte kalkmak, düzenli olarak ruhsallığımızı geliştirecek çalışmalar yapmak, iç sesimize kulak vermek açısından faydalı olacaktır. İç disiplini elde ettiğimizde, ruhumuz başta olmak üzere bütün yaşantımız bu doğrultuda düzelecek ve sağlıklı hale gelecektir. Bütün bunların yanı sıra egomuzu da susturmamız gerekecektir. Bizim disiplinimiz sağlam olduğu takdirde egomuz bizden uzaklaşacaktır. Bundan dolayı da ruhumuz daha huzurlu ve dingin bir iç disipline doğru yol alacaktır.
 
Zeynep Ebru Güçnar

15.01.2008

           Disiplin bir yaşam ritmidir. Mecburiyet altında dıştan sağlanan disiplin eğitici olabilir ama ne kadar içselleştiği serbest kalınca ortaya çıkar. Hırs veya takıntılarla sağlanan iç disiplin ise sınırlı alanlarda ve geçici değerler üzerinde olur. Doğru disiplin kişisel çıkarlardan uzak, kalıcı değerler üzerindeki her alandadır. Bilinç arttıkça kıl boyu şaşmayacak derecede artan bir insanî özelliktir.

           Disiplin, etrafımıza ya da kendimize karşı katılık ve hoşgörüsüzlük olarak yaşanmamalıdır. O mutlak, fakat ince bir değerdir. Bağlı olduğumuz sistemle ahenkli hareket etmektir. Çok çalışmak, düzenli yaşamak, cazibelere kapılmamak, rahatlık peşinde olmamak gibi, hayatın her anında kontrol gerektiren iradî bir güçtür.

           Özgür ortamda, hayır için disiplinli olabilmek hiç kolay değildir. Yaşam ve geçim derdi yüzünden (ya da refah içinde olduğu halde) pek çok insan bunu hiç düşünmemiş, düşünmeyecek ve böyle bir imkânı hiç elde edemeyecek durumdadır. Bunu elde eden kişiler çok şanslıdırlar ve o yüzden onu değerlendirmeyi başaramazlarsa insanlık adına büyük bir başarısızlık oluşur. Düşünebildiği halde yapamamak rahatsızlık ve sakatlıktır.   

           Amaçsız disiplin anlamsızdır. Bir amaç için disiplinli yaşam onurludur. Erdem, amaç ve disiplin birbirlerinden ayrı olamazlar. Bunlar insanı, gerçek insan olma yolunda yürütmeye yetmiyorsa, amaçtaki eksiklik veya hatadan doğan motivasyon azlığı vardır. Bu insanı işlevsiz bırakır. Sonuç olarak disiplin, erdem ve motivasyonla birlikte içten sağlanmalıdır. Bu insanı üretken kılacağı için şifasını da sağlar. İşleyen demir ışıldar.

Altan Gürol

15.01.2008

           İç disiplin iradeyle sağlanır, derken evvela disiplin nedir? İç nedir? Bunları ifade edeyim. Disiplin bulunulan ortamlara uymak, düzenleri bozmamak için konulmuş kurallardır. İç yani gönül de bizim Yüce mekanizma ile bağlantı kurduğumuz yerdir. İç disiplin de iyiyi ve doğruyu işaret eden gönlün sesi dediğimiz vicdanı, O nun rızasında kullanabilmektir ki, bu da iradeyle sağlanır.

           Ayrıca düşüncede doğan olumsuz, hayırdan uzak fikirleri silmek için sarfedilen çabadır. İrade ve iktidarımızın kudretini arttıracak çabayı ve cehti göstererek yönetici planlardan gelen bilgiler ışığında ilerlemek gayretidir. Duygusallıktan teredütten, tembellikten kurtulma çabasıda diyebiliriz. Kısaca düşünceyi ve irade dışı faliyetleri düzene sokmak disiplinle olur. İç disiplin, insanın egosal hareketlerine, sözlerine düşüncelerine hakim olma yeteneğidir ki bu da kişinin iradesi, vicdanı, bilgisi ve tecrübeleri ile kaimdir yani sağlanır.

Fahire Öztekin

16.01.2008

           İç disiplin; verilen sözlerin yerine getirilmesiyle sağlanır. Ağzımızdan çıkan her sözün eri olmalıyız, her söylediğimiz sözün arkasında durabilen, o sözün ustaca işleyeni olmalıyız. Disiplin; işin sıkı tutulması, kurallarına uygun halde, taviz vermeden yapılması demektir. Yapacağımız ne olursa olsun, belli bir disiplin gerektirmektedir, yoksa gerçekleşmez. İç disiplini dediğimiz zaman ise; içimizdeki seslerin disiplini, ortaya çıkıyor. Hangisini ele alıp düzgün bir şekilde uygulamaya koyarsak o disiplinde gitmeye başlıyor. Egomuz (çevresel görüntü kodlayıcımız) üzerinden değer bulursa, onun kurallarına göre hareket etmemiz gerekiyor, gönül üzerinden değer bulursa da ona göre hareket etmemiz gerekiyor. Fakat biz ne yapıyoruz? İkisinin de arasında kalıp, biraz ondan biraz bundan diyoruz. Dolayısıyla disiplinsiz bir yaklaşımda bulunmuş oluyoruz. Önemli olan her ikisini de belli bir disiplinde uygulayabilmektir. Onun içinde kendimizi iyi tanımalıyız, nerede, ne zaman, neye, nasıl tepki veriyoruz. Kendimizde, etrafımızdaki uyaranlara karşı nasıl bir karşılık oluşturuyoruz? Önümüze çıkan her konuya, bizce verilmiş her cevap, bizim iç disiplinimizi dışarıya vurur. Bu da artık; disiplin mi, disiplinsizlik mi, o da, kişinin farkındalığı ile alakalı bir durumdur.

           İç disiplin; gidilen yolda, her iki ayağın senkronize çalışmasıyla sağlanır. Eğer içimizdeki ikiliğe, görevlerini bildirip, bir edip, amacımız doğrultusunda kullandırabiliyorsak, iç disiplinimizi de sağlamış oluruz.

Tarık Öztürk

17.01.2008