Tanrı Aşkı Yüce Yol'dur

Şri Krişna dedi ki: Kalbi temiz birinin Tanrı Aşkı'yla bana sunaca­ğı ve bir yaprak, çiçek, meyve veya sudan oluşan herhangi bir adağı se­ve seve kabul ederim. Her ne yaparsan; bir şey yesen de, bir fedakâr­lıkta bulunsan da, bir hayır işi yapsan da, bir zahitlik uygulaması ger­çekleştirsen de, hepsini bana ada. Bu şekilde, iyi ya da kötü meyveler veren karma'nın tutsağı olmaktan kurtulursun. O zaman, feragatte de yogada da hiç şaşmadan kurtuluşa erer ve bana gelirsin.

Ben bütün varlıklara aynı gözle bakarım. Benim açımdan insanla­rın değerinin ne daha az ne de daha fazla olması söz konusudur. Ne ki, bana Tanrı aşkıyla ibadet edenler ben'dedir ve ben de onlardayım.

En günahkâr insan bile, gönüldeki tek bir noktada odaklanmış bir Tanrı aşkıyla bana ibadet ederse eğer, azimle hareket etmesinden ötü­rü gerçekten de kutsal bir kişi olarak görülmelidir. Böyle bir kişi hızla Dharma yoluna girer ve ebedi huzura kavuşur. Şunu hiç unutma ki Ar­cuna, Tanrı aşkıyla bana bağlı olan kişi her daim güvende olur.

Bana sığınanlar, doğuştan günahkâr sayılan Vaisyalar ile Sudra­lar'dan da olsalar, erişirler en yüce gayeye. O halde, kutsal Brahmin­ler ile zahit olan bilge krallar için bu çok daha kolay olmaz mı? İşte bu yüzden, bu sevinçten yoksun ve geçip gidici dünyada doğmuş biri ola­rak, bağlan bana Tanrı aşkıyla. Ben'im üzerimde odakla gönlünü; sa­dakatle bağlan bana, adak sun bana, ibadet et bana her daim. Bu şe­kilde kendini bana bağlı hale getirerek, ben'i en yüce gayen ve tek sığınağın kıldığında, sen gerçekten de bana gelirsin.

Bhagavad Gita’dan, 9/26-34, Mistik Hind’in Hazineleri. Andrew Harvey. Samsara kitapları, 2003.

(Güncelleme: 02/07/2006)