HAFTANIN SORUSU OKUYUCU YAZILARI

Yaşam Sınavlarımızın Değerlendirmesini Yapabiliyor muyuz?

           Sınavlar egomuz içindir, aslında sınavları yaratan da egomuzdur.. Gönül mekanizması ki, bağlantılarının ne kadar yükseklere çıktığını düşünmek bile içimizi titretir, sınavların değerlendirildiği yerdir.

           İçinde yaşadığımız olaylarla kendimiz ve çevremiz arasındaki bağlantıyı görmek yeni bir farkındalık gerektirmektedir. Yaşam sınavlarının nedenleri ve ortaya çıkışları madde planında ve ruhsal planlarda olmak üzere çeşitli kademelerde olduğu gibi, bir sınavın tamamen kişisel olduğu da çok nadirdir. Genelde sınavlar kişinin ilişkili olduğu çevrede bulunanların da sınavıdır, hatta bütün bir toplumun veya tüm dünyanın sınavı olabilir. Hiroşimaya atom bombası atılması konusundaki karar belki bir kişinin karşı koymasıyla ortadan kalkabilirdi. ÇÜnkü olay kişisel değil insanlık adına bir sınavdı. Ama o kişi  tercihini böyle kullanmadığı, sınavını böyle karşılamadığı için sonuçta, insanlık tarihinin en acı olayı meydana geldi.

           Burada doğru adım atmanın, yaşam sınavında başarılı olmanın ne kadar önemli olduğu ortaya çıkıyor. Çünkü hiç kimse, "yaşam benim, sınav benim kime ne?" diyemez. Bizim mahkemelerimiz kararların hüküm bölümüne "Türk Milleti adına..." diye başlar. Eğer her hükümde bu kararın Türk Milleti adına verildiği gerçek anlamda düşünülseydi kararların ne kadarı bugünkü gibi olurdu? Böyle bakınca hepimiz sınavlarımızı  ilişkide olduğumuz insanlar adına veriyoruz. Eğer tamamen kişisel olan sınav yoksa, tamamen kişisel olan yaşam da yoktur. Önce küçük sayıdaki birimlere sonra giderek büyüyen sistemlere bağlıyız, yaşamı ve sınavlarını bu açıdan görmeliyiz.
Sınav konusu bu kadar önemli olunca onun değerlendirilmesinin de hem madde planında hem ruhsal planlarda çok çeşitli ihtimaller gözönüne alınarak yapılması gerekiyor. Yaşam sınavlarımızın değerlendirilmesi için göstereceğimiz gayret, bilinci yükseltme çalışmasıdır ve ilahi yardıma mazhar olacaktır. O gün içinde bulunduğumuz realite basamağına en yakışan değerlendirmeyi yapmak sınavı doğru karşılamak olur ve realitemizi yükseltir, farkındalığımızı arttırır.

           Şunu da unutmamak gerekir ki sınavlar sadece bizi egomuz açısından zorlayan olaylar değildir. Egomuzun çok hoşnut kaldığı olaylar belki en büyük sınavlarımızdır. Zenginlik, şan şöhret, mevki, güç güzellik, bir eli balda, diğer eli yağda diye tarif edilen yaşam biçimi aslında en büyük sınavlardır. Kısaca sahip olduğumuz her şey ve yoksun olduğumuz her şey için, her an için sınavdayız. Bir adım geri çekilip bu durumun bir envanterini çıkarmak sonra bunların yaşam oyununda hayra yönelik olarak, bilinci yükseltmek üzere nasıl kullanılacağını düşünmemiz lazımdır.

Güney Haştemoğlu

(Güncelleme : 10/05/2006)

Değerlendirebilme bir şuurluluk işidir. Genel adına düşündüğümüzde, gerçek önünde,  kimin neyi nasıl değerlendirdiğini bilmemiz mümkün değildir, hatta kendi sınavlarımızı bile. . İnsan kendince doğru bulduğu veya kazanç olduğunu hissettiği şeyleri tekrarlamaya, duygu ve düşünceleri ile karşılayamadıklarını, bu nedenle hoşlanmadıklarını ise bir daha yaşamamaya uğraşır. Bu sınavların değerlendirilmesi midir? Tabii ki hayır. Bir şeyi şuuruna varmadan tekrarlamak veya zihne gömüp, hayatından çıkarmaya çalışmak, bir yerde unutmak, sınavların değerlendirilmesi değil, onların yeniden başka bir biçimde tekrarlamasına neden olacak durumu yaratmaktır.

Çoğu insan yaşam sınavlarının başına gelen olumsuzluklarda olduğunu düşünür. Daha çoğu ise yaşadıklarında sınav işlerliğini düşünmez bile. Yoksulluk, hastalık, ters giden işler veya her hangi bir istenmeyen, içinde barındırdığı sınav özüyle düşünülmez de, başa gelen felaketler olarak algılanır. Sağlık, zenginlik, güzel ilişkiler, başarı içinde geçen bir yaşam ise sınav düşüncesini akla bile getirmez. Oysa ki her iki kutupta da gerçeğin sınavı tüm incelikleriyle işlemededir.

Ego, akıl, düşünce üçlüsü  bir insanın yaşamının her anında  varlığına  hükmeden baskın güçtür. Ve bu üçlü, sınav mekanizmasının da  işlemesini sağlayan zemindir. Bu üçlü kişiyi sınavdan sınava sürükleyebilir, yine bu üçlü zihinsel ve duygusal  bir eğitimle kendini farkındalık ışığıyla aydınlatarak sınav faktörünü farkedip, onlardaki  amacı hissedebilir duruma gelir ve onların değerlendirmesini yapabilir. Farkındalık şuurlanmaya giden yolu  iç gücüyle aydınlatmaktır. Kişinin neyi niçin yaptığını bilmesidir ki bu da sınavlarını değerlendirebilmesidir.

Sonuç olarak diyebiliriz ki, sınavlarımızı değerlendirebilmek için, en az sınav seviyesinde bir şuurluluğa sahip olmak gerekir. Görünüşte çok açık olan sınavlar  nedenleri kolay farkedilecek olanlardır. Oysaki gittikçe incelen tekâmül seyrinin sınavları göze kolay kolay görünmez ve bu nedenle de sadece şuurlulukla farkedilebilir. Şuurluluk gönül kapılarını da açan bir anahtardır ve o kapılar açıldığında sınavlar farklı bir boyuta taşınır, daha da incelerek. Gittikçe incelen sınavlar,  gittikçe yükselen  şuurluluk ve gönül değerleri.  Yani bitmeyecek sınavlar, bitmeyecek bir değerlendirme parkuru. Yaşam bu parkurda sürüp gidecektir, bitmeyecekmiş gibi görünen yolda, kimbilir hangi sonuca doğru.

Bana sorarsanız eğer, yaşam sınavlarımın değerlendirmesini yapabiliyor muyum diye, cevabım hayır olacaktır, onca bilgime rağmen Yaşamımı değerlendirmem de aynı şekilde...Ta ki şuurlulukla eşdeğer olan gerçek sevgiyi, onun barındırdığı yüksek bilişi hissedinceye kadar. Bu yaşamımda tabii.

Selay Gunon

(Güncelleme : 16/05/2006)