Kontamplasyon

           Konsantrasyonun sonucunda zihin odaklanıp sakinleştiğinde, kontamplasyon başlar. Bu kez zihnimizi bir “düşünce” ya da "fikir" üzerinde odaklarız. Bu daha süptil ve daha bir soyut pratiktir. Sufi okullarında bu tür kontamplasyon/ tefekkür konuları her zaman Yaratıcı ile bağlantılıdır.

           Yaratıcı bizim içsel ışığımızın, yaşamımızın kaynağı ve merkezidir. Onunla yeniden bağlantı kurmamız gerekir. Gündelik hayatımıza yansıyan Tanrısal niteliklere tefekkür etmek, yalnız zihnimizi eğitmekle kalmaz, Yaratıcı ile ilişkimizi de derinleştirir. Tanrısal niteliklerin zihnimizdeki yansımaları bizim yaratıcı gücümüzü arttırır. Bu sayede yaşamımızın ve kişiliğimizin kalitesi artar. Bu kontamplasyon sayesinde en içsel ve en derin varlığımız, yaşamımızın rehberi olur.

           Bu deneyimlerin en yüksek seviyesinde, sufizm parçasal niteliklerin ötesine geçer. Buna “Tevhid Gözünün Açılması” da denir. Yanılsamalar dünyasındaki görüşlerin bağımsız bir varoluşları olmadığı ve hakikatte sadece Yaratıcı’nın varolduğu tefekkür edilir. Bu aynı zamanda şu anlama gelir: Zihinlerimiz ve bedenlerimiz “Tanrısal ruhun” kendisinin bilincine varma araçlarıdır.

(Güncelleme: 15/07/2007)