Dıştaki ışıkların peşinde koşarken, iç ışığımızı farketmek çok zor. Kuşkusuz kısa zaman aralıklarında onu fark ediyoruz ama sürdüremiyoruz ve üstelik yaşadığımız o değerli an'ı unutuyoruz.

İç ışığımız nedir? İç ışığımız bizim büyük ışıkla veya ruhsal sistemle, ruhsal bütünle, ruhsal bir'le bağlantı noktamız, bir nevi kökümüzdür. Biz o kökle, sistemden besleniyoruz ve programımızı açıyoruz.

Bir iç ışığımız olduğunu, gerçekte bizi kurtaracak olan yegâne yolun sadece ve sadece onunla aydınlanacağını, kabul etmek gerekiyor. Bu kabulün bizi diğer insanlardan farklı kılacağını, eldeki bulgurdan da olma düşüncesinin bizi zaman zaman korkutacağını bilmek ve göze almak da çok önemli. İç ışığının sürekliliği için, o ışığın aydınlattığı gerçek duruşu kesintisiz sürdürmek; cesur, kararlı, inançlı, iç gücüne güvenen, bu yolda asla yalnız olmadığını bilen biri olmak zorundayız.

Güney Haştemoğlu

(Güncelleme: 20/03/2007)

           Bu soruyu içimdeki muhteşem özün ve ona ait gücün farkında mıyım şeklinde düşünüyorum. Kendimce farkındayım. Dışımda olanın da kendimce farkındayım. İkisinin devamlı bir şekilde benimle iletişim ve etkileşim halinde olduğunu da biliyorum. Düşündüğüm anda orada olduğunu ve birlikte olduğumuzu da biliyorum. Bir soru soruyorum cevap alıyorum. Bir yorum yapıyorum, düzeltme alıyorum. Güzel duyguları birlikte yaşıyoruz. Gülümserken beraberiz. Mizah duygusu hoş ama bazen içe doğru gülmeyi tercih et diyor. Acı durumlarda birlikte üzülüyoruz ancak hemen teselli edici düşünceler ve iç gücü gönderiyor. Cesaret lazım olduğunda yanımda koruyucu oluyor. Kırgınlıklarımı benimle yaşıyor, derhal tamir edici düşünceler ve anlayış gönderiyor. Beraber affediyoruz. Öfkelendiğim zaman hemen frene basıyor.

Sorunları birlikte çözüyoruz. Hatalarımla ilgili ikaz alıyorum. Her zaman doğru yönü fısıldayan bir pusula gibi orada bulunuyor. Kararsız kaldığım zaman artıları ve eksileri söylüyor ama seçimi bana bırakıyor. Hatırlamak istediğim şeyleri hatırlatıyor. Kalkmak istediğim saate beni uyandırıyor. Günlük yaşantımda her konuda yardımcı oluyor, olayları denk getiriyor. Sağlık sorunlarıma yardımcı oluyor. Tabii ki, tüm bunlar açıklığım ve dikkatim kadar olabiliyor. Bunları içeriden yapabildiği gibi etraftaki her hangi bir kişi ya da nesneyi vasıta ediyor.  O gerçek bir dost, büyük bir huzur ve içsel zenginlik kaynağı.

Altan Gürol

(Güncelleme: 21/03/2007)

İçinde bir ışık olduğunun bilgisine sahip olanlar bile bu ışığın ya hiç farkında değildir ya da çok az farkındadır. Çünkü Dünya yaşamında gerçek benlikler değil, sahte benlikler hâkimdir. İç ışığını farketmek için varlığın gerçeklerle tanışmış olması gerekir. Gerçeklerle tanışmak ise zamanla ve çabayla olur. Ve bu tanışma prosedüründe çok zaman ıstırap ve sıkıntılar arka planı oluşturur. Bu neden böyledir? Çünkü güzel şartlar içinde Dünya gafleti geçerlidir. Gafletten uyanmak, maalesef, buhranlarla, bunalımlarla olmaktadır. Şu ifade bu gerçeğe değinir: “Herkese gelmez belâ, erbâb-ı istidat arar.” Buradaki istidat, gerçeğe yaklaşma istidadıdır.

Bu ışık nedir, nasıl bir ışıktır? Bugün okyanusların kilometrelerce derinliklerinde, güneş ışığının nüfuz edemediği yerlerde ışık var, ışık saçan varlıklar var. Bu derinlerdeki ışık biyolojik, yani maddi ışıktır. İç ışığı ile kastedilen ise, hiç şüphesiz manevi ışıktır. Bu ışığın madde ile ilgisi, ancak dolaylıdır ve maddeyi ıslah yönündedir. İç ışığımız, tüm mevcudatı yokluktan Var Eden’in, yaratılanların içinde en gizli yere yerleştirdiği, fakat bir bakıma da en aşikâr olan O’nun Kendi ışığıdır. Bu, O’nun Hikmetidir. İç ışığımızın farkındalığı, bu hikmetten haberdar oluşa bağlıdır. Varlık, gafletten ne kadar uyanıksa, iç ışığına da o kadar yakındır.

Bu iç ışığı beden gözüyle görülen bir şey değildir. O ancak gönül gözüyle, kalp gözüyle görülebilir. Bu şekilde iç ışığımızı görebilmenin şartı da ortaya çıkıyor: Varlığın, beden gözünden başka bir de kalp gözüne, gönül gözüne sahip olduğunu bilmesi ve o gözünü açabilmesi. Üçüncü Göz de denilen alındaki ikinci çakra merkezi, gönül gözünün temsilcisidir. Sübtil enerjileri algılama ve görülmeyen şeyleri hissetmede bu merkez önemli bir yere sahiptir. Bunun gibi, iç ışığı da görülenlerin ötesini gösterme ve geçici olanın yerine kalıcı olanı koyma özelliğini varlığa kazandırır. Bu en büyük kazançtır.

Osman Türkmenler

(Güncelleme: 21/03/2007)

İç ışığımız yani iç bilgimiz ve onun sesi bizimle konuşur, eğer dinlersek. Eğer dünya kargaşasının içinde sükûnetimizi sağlamayı başarırsak onu duyarız. Her zaman doğruyu söyler, çok zaman da egomuza ters düşer. Bu nedenle duymazdan geldiğimiz zamanlar olur ve sonu geri dönülmez pişmanlıktır. İşte bu yüzden genç insanların yüzleri hele de gözleri ışık içindedir, henüz pek fazla hata yapmadıklarından. Yaşlıların da yüzleri bir karış asık, gözlerinin feri sönmüş olur birikmiş nedametlerden, bilip hissedip de doğruyu yapamadıklarından. İç ışığımızın farkındalığının oranı, egomuzun farkındalığının oranına eşittir. Tüm problemlerimizin incinmelerimizin, kıyaslamalarımızın, korkularımızın depresyonlarımızın kaynağının egomuz olduğunu hem biliriz hem bilmeyiz. Bunu tam bildiğimizde iç ışığımızı da tam farkedeceğiz.

Günal Gölhan

(Güncelleme: 22/03/2007)