HAFTANIN SORUSU OKUYUCU YAZILARI

Direnç Göstermek Nasıl Bir Durumdur?

           Evrim yolunda uğrak yerimiz olan üçüncü boyuttaki Dünya planetinde liyakatimiz sonucu edindiğimiz bir kalıp veya bedenle tekâmül etmekteyiz. Kapalı şuur olarak dünya yaşamında işimiz çetin ve zordur. Şimdiye kadar binlerce hüsranımız, heba edilen yaşamlarımız, boşa giden zamanlarımız olmuştur.

           Her yanlışın bilgi, bilinç ve idrakine vardığımızda genlerimize kotlar, o yanlışı bir daha yapmaz veya alışkanlık haline getirmeyiz. Ancak genlerimize kotlayamadığımız ama bilgisinde olduğumuz yanlışlara, tehlikelere ve baskılara karşı direnç gösteririz. Çünkü yaşamlar boyunca üstesinden gelemediğimiz, ama yaşamlar boyunca bildiğimiz olumsuzluklardır. Bu olumsuzluklar birçok yaşamları heba etmemize sebep olmuş, hüsrana uğramış ve çok zamanlar kaybetmişiz. Bizler için ezelden beri devam eden bu durumlar kaygı ile birlikte bilinçaltımıza yerleştiği için, olur olmaz her şeye karşı direnç göstermek eğilimindeyizdir.

           Dirençlerimiz, her ne kadar geçmiş neden ve sebeplere dayansa da asıl nelere direnç göstermemiz gerektiğinin bilgisinde ve bilincine ulaşmamız çok önemlidir. Elbette orta yolda yürüyebilmek için, birçok tehlike ve olumsuzluklara direnç göstermemiz gerekir. Zaten yerinde ve zamanında akıl, mantık, şuur ve ne yapma bilinci ile direnç göstermek bir aşama ve gelişmişliğin göstergesidir. 

Orhan Yarat – 11.08.2008 *ruhsalboyut.com*

           Direnç göstermek, güçlü olmak, karşı koyma gücü içinde olmaktır. Anlamaya çalışmak ve sabrederek çalışarak bu sayede farkında olmaktır. Elbette burada bahsedebileceğimiz karşı koyma, atalete, şuursuzluğa ve bölünmeye karşı güç içinde olabilmektir. Anlamadığımız ve bu yüzden korku oluşturan, bilmediğimiz ve bu yüzden eksik kalan, farkında olmadığımız ve bu yüzden açılamayan her olay ve her konu doğru bir karşılık beklemektedir. Toplumsal alışkanlıklar, davranış biçimleri ve bunun gibi burada sayamayacağımız pek çok konu direnç gerektirmektedir, çünkü bireysel ve toplumsal gerçek ilerleme ancak bu sayede gerçekleşebilir.

           Diğer bir ifade ile olumsuz olarak kodladığımız ya da anlaşılamadığı için doğru yaşanamayan ve sıkıntı veren her şeye daha yakından bakarak anlamaya çalışmaktır; kaçmak değil farkındalıkla bütünleşmeye çalışmaktır. Bu sayede yok olmasını sağlamaktır çünkü aslında direnç gösterilmesi gereken durumların birçoğu bizim yarattığımız zihin oyunlarından ve bölünmüşlüklerden, alışkanlıklarımızdan ibarettir, bizim için anlam ifade etmeyen, farkındalığa yükseltemediğimiz şeylerdir.

           Bunları anlamanın en iyi şekli kendimizi soyutlayarak görmezden gelmek değildir çünkü görmezden gelinen, kaçılan yada soyutlanan her olay daha çok farkındasızlık ve bölünme doğurur bölünme aynı zamanda gücün bölünmesidir. Bütünlüğü sağlamak ve denge bulmak ancak birleştirerek bütünleyip güç bularak mümkün olabilmektedir, kaçarak ve görmezden gelerek kendimizden ayrı tuttuğumuz konuya yada olaya gerçekte direnç gösteremiyoruz demektir. Ayrılıp bölünen, anlaşılamayıp yargılanan birçok konu bizlerde "ego" olarak yer tutarak sadece anlamları olmayan içi boş ifadelerden ve kelimelerden ibaret olacaktır, bizde bu kelimeleri otomatiğe alıp kullanarak bir robottan farksız olacağız. 

           Bu bağlamda yargılarımız, ayırdıklarımız bizden farklı değildir ve onlara da direnç göstermek zorunluluğumuz vardır. Yargılayarak bölmekteyiz ve bölerek ayrı tutmaktayız. Direnç göstermenin gücü, farkında olarak anlamak ve bu anlamla daha çok farkındalıklar kazanarak güç bulmaktır.

Volkan Topaloğlu – 13.08.2008 *ruhsalboyut.com*

           Olumsuza, yanlışa direnç göstermek kazandığımız şuur kadardır. Direnç, şuurun sınırında yaşadığımız bir durumdur. Kesinlik kazanan davranışlarda direnç söz konusu olmaz, yanlışa düşmek doğal olarak mümkün değildir ve bu direnç şuurumuza bir katkıda bulunmaz.

           Olumlu olana, daha doğru, daha güzel, daha yüksek olana gösterilen direnç, şuurumuzun yeterli olmamasından kaynaklanır; aklımız kabul etmekte fakat zihnimiz çeşitli bahaneler öne sürmektedir; inancımız yeterli değildir ve daha doğru olanla ilgili eylem zor gelmektedir. Alışkanlıklarımızın bize sağladığı rahat ortamı terk etmek zor gelmektedir; daha yüksek olanı kabul kimi zaman bir medeni cesaret işidir, çünkü toplumsal kurallarla çelişiyor olabilir; ailemizde, arkadaşlarımız veya işyerimizde birlikte olduğumuz kişilerin tahakkümünü aşamıyor olabiliriz.

           Daha üst olana direnç göstermemize, korkularımızın, hükümlerimizin, çeşitli çıkarlarımızın etkisinde özgür düşünemiyor olmamız da bir başka nedendir. Ancak bütün bu saydıklarımızın nedeni bilincin gücünün azlığıdır.

Güney Haştemoğlu – 14.08.2008 *ruhsalboyut.com*

           Direnç içimizdeki karşı güçtür. İtiraz eden, yeniliğe direnen, söz dinlemeyen, çalışmak istemeyen, tersten bakan, beğenmeyen, uyumsuz yanımızdır. Direnç insanlarda öyle güçlüdür ki algıları ele geçirmiş, sağırlık ve körlük meydana gelmiştir. Birçok noktalarda taşlaşma olmuştur. O noktalarda ne yapsak, ne söylesek nafiledir. Direnç, gönül ve akıl arasındaki duvardır.

           Direnç hayrın çağrısına karşı koyar. Yapmak istediklerimizi yaptırmayan, faydasız işlerle oyalayan odur. Anda olmayı reddeder. Dirençle mücadele etmenin yolu önce onu teşhis etmekle başlar. Farkına varmak büyük bir adımdır. Ama farkına vardıktan sonra onu devre dışı bırakacak gayreti göstermezsek tamamen esiri oluruz. Gayret göstermek O’nun yardım elini tutmaktır.

           Direnci devre dışı bırakmak, önceden tedbirler alarak ve her türlü yöntemi kullanarak kararlı bir mücadeleyi ister. Niyetimiz, havamız ve şartlarımız yüksek bir titreşimi bulundurmazsa kolayca alışkanlıklarımıza gömülürüz. Hayırdan uzak kaldığımızı bildiğimiz halde o çukurdan çıkamayız. Istırap çekeriz. Istırabı hafifletmek için bir şeylere sarılır, daha çok batarız. Her yeni gün, döngüden çıkmak için bize taze bir başlangıç fırsatı sunar.

           Direnç ve istenç arasındaki mücadele kesin bir zaferle kazanılmalıdır. Öyle ki, şartların en uygun olduğu anda kendimizi istenmeyene bırakmayacak ve şartların en zorlayıcı olduğu zamanda gerekeni tutacak hâkimiyette olacağız. Yoksa bahaneler her zaman mevcut olacaktır. Engeller ve bahaneler bizi sınamak içindir. Böyle bir hâkimiyet gücüne ulaşmadan gerçek yerimize varamayız. Hayır düzeninin bir parçası olamayız.

Altan Gürol - 14.08.2008 *ruhsalboyut.com* 

           Kimseye kaldıramayacağı yükler verilmez. Eğer verilmiş olsa; gösterdiğimiz direnç, bir yerden patlak verir. Artık bundan sonra; patlak olan yer onarılır mı, farklı bir yere mi çekilir, yoksa ruhsal bir hastalık halini mi alır, o da bizim bulunuşumuzdaki gereklere yönelik ya da bizim yaptıklarımızla ilgili bir hal olur.