Yusuf Sûresi ve Ölüm Korkusu

           Hz. Muhammed'e biri gelip sormuş: "Ya Muhammed! ölümden çok korkuyorum, ne yapayım?" "Git, Kur'an'­daki Yusuf sûresini oku" demiş gülyüzlü. Ve adam başından sonuna okumuş süreyi. Bilindiği gibi Hz.Yusuf 'un yaşam öyküsü uzun uzadıya anlatılır bu sürede. Konumuzu ilgilendiren ise, Yusuf ‘un köle olarak satıldığı Mısır'lı efendisinin evinde geçen bir olay. Efendisinin karısı Zeliha Yusuf'un güzelliğine vurulur. Ve onu elde etmeye koyulur. Ama Yusuf her seferinde Tanrı'nın yardımıyla Zeliha'nın ayartmalarına karşı koyar, direnir. Bir keresinde Zeliha dayanamayarak Yusuf'un üzerine çullanır ve Yusuf kaçarken arkadan gömleği yırtılır. Tam o sırada Zeliha'nın kocası eve gelir ve karısını suçüstü yakalar. Yine de Yusuf'un dayanılmaz güzelliği yüzünden karısını mazur görür ve bu defalık bağışlar. Ama yerin kulağı var demişler. Olay dışarıya sızar ve Zeliha'nın komşusu olan kadınlar onu ayıplarlar ve dedikodusunu yapmaya başlarlar. Bunun üzerine Zeliha onlara bir ders vermek ister. İsterseniz o bölümü Behçet Kemal'in şiirli dilinden okuyalım:

Bu sefer komşularda dedikodu başladı:

"Belli, kocası niçin ona dargın" dediler

"Zeliha kölesine tutkun, sargın" dediler.

Has bahçesinden elma devşirildiği gündü;

Çağırdı komşuları, sanki dernek düğündü.

Her kadının elinde keskin elma bıçağı;

Yusuf çıktı meydana, elde elma tabağı,

"Eli işte, gözleri oynaştaydı" halleri,

Güzele göz dikmekten kesilmişti elleri.

Geçip kendilerinden utanıp büzülerek

Dediler "Hakkın varmış, bu ya huri ya melek!"

           Kıssadan hisse: Yusuf'un yüzüne dalan kadınlar, elma yerine ellerini kes­tiler de farkına varmadılar. Bir insan güzelliği onları kendilerinden geçir­meye yetti. Ya bir de gerçek güzellikle göz göze gelenleri, Tanrı güzelliğini seyre dalanları düşünün. Onlar için ölmek, pervanenin ışığa kavuşma­sından başka nedir ki?

02.11.2007