Kendimizi Affetmek

           Kendimizi affetmemek, yerimizde kalmak üzere kullandığımız bir mazerettir. Yaşamımızda başarısızlıklarımız ve hatalarımız olacaktır. Yıpranmamak üzere kendimizi affedebilmeliyiz. Her şeyi dört dörtlük yapamayız. Günün her saatini mantıklı ve duyarlı yaşayamayız. Kendimize sahip olmalıyız. Başkalarının bize yapmasından korktuğumuz şeylerin daha ağırını biz kendimize yapabiliyoruz. Başkalarının bizi onaylayıp kabul etmesini ölesiye istiyoruz. Ama biz kendimizi onaylayıp kabul etmiyoruz. İnsanların kendimize saygı duymamasından, bizi küçümsemesinden korkuyoruz. Fakat kendimizi yerden yere vuruyoruz. İnsanların bizi iyi bir insan olarak görmesinin açlığını yaşıyoruz. Ama kendimizi değersiz ve yetersiz görüyoruz. İstediklerimizi önce biz kendimize verebilmeliyiz. Bunun için önce kendimizle barışmalı ve kendimizi affedebilmeliyiz. Utanmayı ve kendimizi suçlamayı bırakmalıyız.

           Başkalarını bağışlamazsak, onların bize acı çektirmelerine izin vermiş oluruz. Kin ve kızgınlık, geleceğimizi şekillendirmek için gereken enerjiyi, umut ve isteğimizi tüketir. Affettiğimiz insanı sevmek zorunda değiliz. Bu onları kabul etmemiz ya da onlarla birlikte olmamız gerektiği anlamına gelmez. Onları affedip yaşamımızın geri kalanına devam etmeliyiz.

           Bazı insanlar suçlandırılarak yetiştirildiklerinden kendilerini kompleksli ve yetersiz hissederler. Kendilerini iyi şeylere layık görmezler. Yaşamlarındaki olumlu şeylerin bile uzun sürmeyeceğini düşünürler. Evren yasalarından üzerlerine düşündüklerini çekerler. Bu bir başarı korkusudur. Başarıyı yaşamlarında yakalamak üzere iken, içlerinde hissettikleriyle bilinçaltlarına işlenen hak etmeme duygusunu ortaya çıkarırlar. Başarı avuçlarının arasından kayar gider. Bunun nedeni başarıyı hak etmediklerine inanmalarıdır.

           Kendimizi hiçbir şey için yıkıcı olarak eleştirmeyelim ve başkalarının hakkımızda olumsuz bir şey söylemelerine de izin vermeyelim. Kendi kişiliğimizde ve yaşamımızda gerçek olmasını istemediğimiz hiçbir şeyi kendimize söylemeyelim.

'Ruhsal Arşiv'

23.01.2009 *ruhsalboyut.com*