HAFTANIN SORUSU OKUYUCU YAZILARI

Gerçek Yolunda İlerlediğimizi Nasıl Anlarız?

           Gerçeğin yolunda ilerlediğimizi anlayabilmek, yolumuzun gerçek yol olduğunun bilinicinde olabilmek, bir birikim ve tamamlanmanın sonucundaki haldir. Korku ve kaygıların önemini kaybettiği gerçek moral ve yaşama sevincinin insanı sarmaladığı bilmenin, idrak etmenin, gerçekten dosdoğru görebilmenin imtiyazı ve liyakatidir. Bu öylesine bir aydınlıktır ki, makro düzeydeki olgu ve oluşumları idrak ederek mikro düzeydeki sebep ve sonuç akışını görebilmektir.

           Onun için gerçek yolunda ilerlediğimizin farkında olabilmek, mevcut bilinenlerin dışında insan bilinç ve benliğine işleyen kutsal ve ruhsal bilgilerin etki ve tesirleri ile donanmış olarak deneyimleme ve gözlem sonucu anlamaktır. Bu donanımda sevgi vardır, sabır vardır, hoşgörü vardır ve samimi olmak vardır.

Orhan Yarat – 09.09.2008 *ruhsalboyut.com*

           Gerçek yolunda ilerlemek için bilgi gerekli ama yeterli olmayan koşuldur. Bilgi eyleme geçmekle anlam kazanır ve ilerleme başlar. Eylem yoksa sabır, tevekkül, teslimiyet, gayret, iyi ve doğruda olmak ve bilginin açılımları yoktur; hayrın takipçisi olmak, hakkı gözetmek, insan kardeşlerine hayır yolunda hizmet etmek ve sevgiyi yaşamak mümkün olmaz. Genelde herkes çok kolaylıkla bu özellikleri kendinde bulur.

           Ne var ki, öfke, ümitsizlik, neşesizlik, bıkkınlık, amaçsızlık, güçsüzlük ve tembellik, talihsiz olduğunu düşünmek, endişe ve korkular içinde olmak, bizde bilginin eyleme geçmediğinin işaretleridir. Sevgimiz, mutluluğumuz koşullara bağlı ise gerçek yolunda ilerlemiyoruz demektir. Geçmişte bizi üzmüş olanları bağışlamamak yolun en büyük engellerinden biridir. İnsanlara karşı empati yoksa, eleştiri ve suçlama ortaya çıkar ki, gerçek yolunda ilerlemediğimizi gösterir.

           Bilgi tek başına bizi farklı kılmaz. Seçimlerimiz, önceliklerimiz, insanlarla ilişkilerimizdeki empati, küçük bir kuşa, bir yabani otun tohumuna kadar tüm varlıklara saygı, sevgi ve özen gösterme yaşam amacımızın dünyasal olandan ruhsal olana çevrilmesi, huzur ve huzurla birlikte sükunet, yüksek bir ahlak ve edep hali, bizi farklı kılar. Her an için Kalbimizin Büyük Gözü’nün önünde olduğumuzu unutmadan ve hatta O Büyük Göz’ün ta kendisi olarak sorumluluklarımızı yerine getirebiliyorsak, gerçek yoluna çıkmış yürüyoruz demektir.

Güney Haştemoğlu – 09.09.2008 *ruhsalboyut.com*

           Bütün için tutunduğumuzu hissettiğimiz yerden, yolumuz da belli olur. Bununla birlikte, gerçek yolunda ilerlemek için, büyük bir fırsat yakalarız. Tutunduğumuz yerin hissiyatına vardıktan sonra, ilerleme eylemi için de, çaba harcamamız gerekmektedir. Göstermiş olduğumuz çaba, evrensel yasalar üzerinden işlemesi gerektiğinden, ilk önce evrensel yasaların anlaşılması gerekmektedir.

           Gerçek Yolunda ilerlediğimizi anlamamız için, sistem işleyişini iyi bilmeliyiz. Sistem işleyişini bilmek; sistemle ahenk içinde tutunduğumuz yer, gerçek yolundaki hedefi görmemize neden olur. Eğer bu hedefi ve bununla gelecek diğer hedefleri görebiliyorsak, gerçek yolunda ilerlediğimizi de anlamış oluruz.

Tarık Öztürk – 10.09.2008 *ruhsalboyut.com*                          

           Gerçek yolu, O'nun rızasında olarak kat edilir. Bana ters gelen tavırlar, sözler karşısında kırılmamayı başardığımı; İkiliklerden  kurtulup sözü özü bir olmayı; Bana kötü davrananlara karşı güzel davrandığımı; Varlık enerjimi hiç ayrım yapmadan sevgiyle kullandığımı; olayları hoşgörü ile izleyip öfkelenmediğimi; Kişileri, hüküm vermeden sabırla, eleştiri yapmadan dinlediğimi ve kabul ettiğimi kendimde müşahede ettiğim zaman gerçek yolunda ilerlediğimi düşünebilirim.

Fahire Öztekin – 11.09.2008 *ruhsalboyut.com*

           İlerleme çok yönlü bir bulunuş gerektirir. Bunlardan bir tanesi eksikse ilerleme olmaz. Eksik bıraktığımız hususlar bizi engeller. Zincirimiz en zayıf halkası kadar güçlüdür. Bu yüzden, eksik olduğumuz noktalar sürekli kendilerini belli eder ve önemle üzerinde çalışmamızı talep ederler. Örneğin, yaratıcılık yönümüz işlemiyorsa önümüzdeki yolu açamayız. Enerjimiz zayıfsa ve dağılmaktaysa çabalarımız yetersiz kalır. İçgüdülerimiz güçlü değilse, istek gücümüz olmaz ve amaçsız bulunuruz. Varolanı ve yarattıklarının içindeki kutsallığı kalben hissetmiyorsak birlik ve paylaşma duygusu geliştiremeyiz. Sezgilerimizi kullanamıyorsak istikameti şaşırabiliriz, seçimlerimiz gerçekten hayır yönünde mi yoksa egonun talepleri midir ayıramayız. İçimizde olanı ifade edemiyorsak açılım yapamayız. Evren bağımızı canlı hale getiremezsek zamanın mesajını duyamaz, kişisel realitemizde sınırlı ve kapalı kalırız.

           İlerlemek her şeyden önce engelleri ortadan kaldırmayı ve özgür olmayı gerektirir. Uygun kıvama gelip, yaşamımıza hâkimiyet sağladıktan ve doğru yerimizi aldıktan sonra, özgün üretimler, yüksek duyuşlar ve güçlere girme şeklinde başkalaşımlar olur.

           Dışımızda olan değişimleri izleyerek ve bilgilenerek kendimizin de ilerlediği yanılgısına düşeriz. İlerleme içseldir. Başkalarının katkılarıyla ilerleyen bir ortamda bulunmak, sadece kişisel ilerleme için uygun ortam sağlar. İlerleme kendimizdeki gücü açığa çıkarabilmek ve işletebilmektir.

           Ne kadar ilerlediğimizi bilmek için bazı değişmeyen ölçütler vardır: Durmadan ve tüm gücümüzle varoluş amacımız için gayret ediyor muyuz? Etmiyorsak gerilemekteyiz… Yaptıklarımız kendimize doğru yönde ve kalıcı bir fayda sağlıyor mu? Değilse boşa uğraşıyoruz…  Bulunduğumuz ortamlara iyileştirici ve dönüştürücü olacak etkimiz ve özgün üretimlerimiz var mı? Yoksa henüz ilerlemiyoruz… Doğru yön gösteren ve geri bildirimde bulunan bir sistem bütünlüğü içinde miyiz? Değilse yolda bulunmuyoruz. Tüm bunları bizden beklemeyen, bizim yerimize yapan ve hazır veren bir önderlik içindeysek, doğru bir yolda değiliz. Bireylerin gerçek yolunda ilerleyişi, özgür seçim ve hakedişle içten dışa açılma ile olur.

Altan Gürol - 12.09.2008 *ruhsalboyut.com*