Pozitif Enerjiyi Saptırmak

           İnsanlar çoğunlukla pozitif enerjilerini ortadan kaldırarak, onu en alt seviyede tutarlar. Saptırmak, pozitif enerjiyi engellemenin en yaygın yollarından biridir. Örneğin bir yemek partisinde, misafirlerden birinin ev sahibine iltifat etmeye çalıştığını ama ev sahibinin her seferinde bunu negatife çevirmeye çalıştığına şahit olundu. “Misafir—Yemek inanılmaz lezzetli. Ev sahibi—Gereğinden fazla pişmiş. Misafir—Ben gerçekten beğendim. Tıpkı eskiden annemin yaptığı gibi olmuş. Ev sahibi—Şimdi alışveriş yaptığım kasap, eski kasabımın yarısı kadar olamaz. Bu örnekte pozitif enerji saptırılmaktadır. Oysa bir teşekkür ederim yeterli olabilirdi.

           Pozitif enerjiyi saptırmayı alışkanlık edinmiş bir insana pozitif enerjiyi aşılamayı denediğinizde, zamanınızı harcar ve enerjinizi tüketirsiniz. Sonrasında kendinizi yorgun ve hoşnutsuz hissedersiniz. Pozitif enerjiyi saptırmak, narsizmin bir şeklidir. İnsanların pozitif enerjiyi, sanki o hiç var olmamış gibi davranarak görmezden geldikleri de olur. Örneğin eşiyle terapiye gelen bir adam, eşinin sürekli onu eleştirdiğinden ve hiçbir zaman kendisine olan özsaygısını karşılamadığından söz eder. Kadın yanıt verir. “Senin beğendiğim pek çok yönün var.” Adam onu duymamış gibi konuşmasına devam eder. Bunu ona söyledik ve bir şey duyduğunu hatırlamadığını söyler. Alınan çekim kendisine izletildiğinde çok şaşırır. Eşinin ne söylediğini duymamıştır.

           İnsanlar zihinsel süreçlerine takılıp kaldıklarında, pozitif enerji alışverişi yapmak için önlerine çıkan pek çok fırsatı kaçırırlar. Bir John Lennon şarkısı, bu etkiyle ilgili anlamı nakleder. “Hayat, biz başka planlar yaparken etrafımızda olup bitendir”.

           Pozitif enerjiyi saptırmanın bir başka formu, geçmişe bağlı kalmaktır. Eğer geçmişte yaşadığınız bir olaya takılıp kaldıysanız, tam anlamıyla şu anın olasılıklarını engelliyorsunuzdur. Örneğin bayram tatili için ailesinin evine giden bir genç şu açıklamayla döndü: “Annemize ilgi ve sevgimizi göstermek üzere binlerce kilometre yol gitmiştik. O da bunu reddetmek için elinden geleni yaptı. Çocukluğunda bayramların ne kadar güzel ve şimdi ne kadar berbat olduğundan bahsetti. Yirmi-otuz yıl önce yaptığımız şeyler için bizi eleştirdi. Uzun zaman önce rahmetli olan babamın 1950’lerde ona hediye ettiği yüzüğün çok küçük olduğu için eleştirdi. Buna benzer doğru, ancak zamanlamanın yanlış olduğu pek çok konuda yorumlar yaptı. Ne zaman hep birlikte otursak, sevgi dolu veya hoş bir şeyler olma olasılığını bloke edecek bir şey söyledi veya yaptı”.

07.03.2008 *ruhsalboyut.com*