HAFTANIN SORUSU
OKUYUCU YAZILARI
"Başarı sevgi ile kaimdir" ifadesini nasıl açabiliriz?
Yaşam içinde gösterdiğimiz her türlü eylem ve işler tekâmüllerimiz üzerine hesaplanmış, bina edilmiştir. Evrensel sistemde hayatlarımız öylesine çok bilinmeyenli ve ince hesaplar ile planlanmıştır ki, geçmiş yaşamlarımızdan telafisi için taşıdığımız karmalarımız ve bu yaşamda ki her türlü deneyimlerimiz, yaşamakta olduğumuz hayatımızın öyküsü ve hikâyesidir.
Yaşam mekanizmasında sevginin olmadığı çözümde başarının kalıcı olamayacağı bir gerçektir. Yalan, entrika, siyaset, hile, hırs, kin ve nefret ile yapılan eylem ve işler telafisi zor karmalar yaratması yanında saman alevi gibi gelip geçici olurlar. İnsanın insana saygı duymadığı, her yönü ile kısıtlanmış, hareket alanı daralmış, adeta insanı boğan can sıkıcı bir yaşam sürecidir. Böylesine ağır negatif şartları yaşayan fert ve toplumlardan başarı beklemek iyimserlik olur.
İnsanlık olarak her birimiz geçmişimizden bugüne taşıdığımız karmalar bir yana, yaşamda bilgisizlikten ve bilinçsizlikten edindiğimiz yükler ile sevgisiz bir süreci takip ettik. Hayatın hareket ve süreklilik içinde yoğunluk, sıkışıklık ve bunalımdan çıkmak için sevgiye kanca atmak, sevgiyle başlamak gerektiğini geçte olsa öğrendik. Çünkü biliyoruz ki, özler her zaman temiz, sevgi dolu, samimi ve merhametlidir. Ancak zorlu yaşam süreçlerinde kabuklar özleri kapatmış, sarmalamış ve kişiyi sevgisiz ve duyarsız yapmış olabilir. Önemli olan bilerek, özveride bulunarak, sabırla böyle kişilerin kabuklarını çatlatmalarına yardımcı olabilmektir. Onun için hal ve davranışları sevgi ile harmanlayarak yaşam biçimi haline getirmek çok önemlidir. Ve özveri ile verilen sevgi yeri ve zamanı gelince katlanmış olarak geri yansıyacaktır. İşte başarının sırrı burada yatar. Beklentisiz, plansız ve menfaatsiz sevgi bütünlüğünü bir dantel gibi sabırla, yüksünmeden örerek sevgi bütünlükleri yaratmak lazım. Bu şekilde yaşam felsefesinde sevgi sihirli bir değnek olur. Her kapıyı açar, her şeyi oldurur. Nitekim sürekli bir akış halini aldığında zamanla meydana getirdiği pozitif enerji alanlarının nasıl değişim, dönüşüm ve başarıları oluşturduğunu deneyimlemiş olanlar çok iyi bilirler.
Orhan Yarat – 2.5.2011 *ruhsalboyut.com*
Önce “başarı” sözcüğü hangi anlamdadır? Burada toplumsal zihnin değerlerine göre başarı kabul edilen sonuçlardan değil ruhun şuurca yükselmesinden söz ediyoruz.
Gerçekte başarının da adı sevgi, bu başarıya ulaşmak için kullanılan metodun da adı sevgidir.
Sevgi doğru yönün kullanılmasıdır. Öyle ise başarı ancak sevgi ile mümkün ve kalıcıdır. Sevgi insanı ve dünyayı kurtaracak en üstün kudret, O’nun İlmi’ne açılan tek kapıdır. Çünkü sevgi O’nun yegâne ilmi ve insandan beklediği yegâne gerçektir.
Tüm insanlık değerleri sevgi ile tezahür eder. Şuur sevgiyle yükselir. Sevgi yok ise gönülde, iyi ve doğru olmak, başarı için azmetmek, her işini O’nun Rızası’na uygun şekilde titizlikle yapmak, teslimiyet dediğimiz hal, hoşgörü, huzur olanaksızdır. “Kendilerini teslim edebilenlere başarıları teslim edilir.”
Sevginin kaynağı olarak bildirilen karşılıksız hizmet, karşılıksız çalışma için de önce egosal da olsa, sevgi gerekir. Bu nedenle her insanda sevginin mayası vardır. Bütün mesele bu mayayı büyütebilmektedir. Bütün insanlık tarihi insanın bu mayayı büyütebilmesi uğruna herkes için ve her an ortaya çıkan fırsatlar tarihidir. Olaylar bize iyi veya kötü görünebilir. Ama hepsinin amacı insanın sevgiyi başarması içindir.
Sevgi varsa imkânsız yoktur. Ferhat aşk uğruna dağları delmiştir. İmkânsızdan bahsetmek sevgi yok demektir. Çünkü insan yaratılış olarak, şu anda anlatılsa inanamayacağız işleri yapmaya muktedirdir ve varoluşunun nedeni de buradadır.
İnsanın sevgiyi öğrenmesi için yeterli zaman tanınmıştır. Tam 26 bin yıl! Seven, sevdiğinin sevgiyi öğrenmesi için 26 bin yıl bekliyor! Bu süre bile O’nun Sevgisinin büyüklüğünü ve Sabrının enginliğini gösteriyor.
Güney Haştemoğlu - 4.5.2011 *ruhsalboyut.com*
Siz sevmeyi de bilmezsiniz demişlerdi büyüklerimiz. İnsanoğlunun başarması gereken en üst nokta sevgiye ermek ise, başarı da sevginin gücü kadar olacaktır.
Sevmeden, özümsemeden hangi işi doğru ve istenildiği gibi yapmışızdır ki? Bizler seviyoruz derken, sevgiyi kişisel çıkarlarımız, isteklerimiz doğrultusunda kendimize mal ettiğimiz değerler gibi algılıyoruz. Sevgi, hizmet duygusunun bizdeki bütünlenişi üzerinden O’nun düzeninde fonksiyon görme hal’dir. Başarmak, birleştirmeleri doğru yapabilmekle, ikiyi bir etmekle mümkündür, her birliktelik sevgi üzerinde ise değer kazanır ve o değer üzerinden başarı sağlanır. Başarmak, bütünlüğü koruyarak daha ileriye ivmelendirmenin gücüne sahip olmaktır. Bizler bu gücü bizleri sevgisinden Var eden üzerinden almaktayız. Bütünlüğün ihtiyacı da bu manada sevgidir, sevgiyi koruyabilmek birlik gücünün daima hissedilmesi anlamını taşır. Sevgi’den uzak kalmak, ayrılığa düşmek, dolayısıyla O’ndan da uzak kalmak olacaktır.
Başarı, bir arada kalabildiğimiz yerden, birbirimizi tutabildiğimiz, yüceltebildiğimiz yerden aydınlanacaktır. Bu aydınlık, sevginin ışığını içlerimizde yaktığımızda gerçekleşecektir. Sevgi, Varedenin varedilmişlerin içlerine serpmiş olduğu o muhteşemliğinin farkındalık kılavuzudur. Kılavuz, doğru yolun izlenerek başarının elde edilmesini sağlatacaktır.
Tarık Öztürk – 4.5.2011 *ruhsalboyut.com*
Başarıyı getiren temel faktörlerden en önemlisi sevgidir. Genel olarak yaşam başarısı ve onun alt bölümlerini oluşturan iş hayatı, aile, sosyal ilişkilerdeki başarı ya da her hangi bir görevi yerine getirmedeki başarı için aynı ruhsal yasalar geçerlidir. Başarma hırsı insanları görünüşte başarılı kılsa da gerçekteki başarı sadece sevgiden varolur. Ruhsal kazanç getiren, kalıcı olan odur. Kişisel çıkar için yapılan işle, sevgi için yapılan iş arasında, hayır açısından büyük bir fark vardır. Niyet çok önemlidir. Sevgi için yapmak, insanlığa hizmet için ve O’nun insanlık için diledikleri doğrultusunda yapmaktır. Niyetin içine en küçük bir kişisel çıkar girmemelidir. Karışık niyet başarı getirmez. Değerlerin çıkara alet etmek ise ağır bir hatadır.
Başarının çalışma, irade, disiplin gibi olmazsa olmaz başka unsurları da vardır ancak sevginin varlığı boyut farkı yaratır. Çalışma hayatında başarılı olmuş birçok kişi emekli olduğunda ne yapacağını bilemez ya da bilse dahi mecburiyet hissiyle çalışmaya alıştığı için iradesini kullanıp istediklerini yapamaz. Mecburiyet içinde çalışma halinden, sevgiyle çalışma haline geçmek büyük bir tekâmül adımıdır. İradeyi harekete geçiren şey sevgi olduğunda yücelik bizimle birlikte olur. Farklı ruhsal melekelerimiz işlemeye başlar. Burada sevgi Allah sevgisi, varoluşu sevme ve yaratılış amacı yönünde çalışma arzusudur.
Altan Gürol – 4.5.2011 *ruhsalboyut.com*