Silva Metodu

           1914’de Texas’ta dünyaya gelen Jose Silva dört yaşındayken babasının ölümü üzerine ağabeyi ve kız kardeşiyle büyük annesinin yanına yerleşti. Altı yaşına gelince ailesinin geçimini sağlamak için gazete satmaktan ayakkabı boyacılığına kadar birçok işte çalıştı. Jose Silva, okuma-yazmayı kardeşlerinden öğrendi ve hayatı boyunca öğrenci olarak hiç okula gitmedi. Buna rağmen askerde almış olduğu eğitimler sayesinde 15 milyondan fazla kişinin hayatını değiştiren müthiş buluşunu gerçekleştirdi.

           Buluşunun temelinde, bir elektrik devresinin kendisi için daha az enerji kullandığında, daha fazla enerjiyi dışarıya verdiğini tespit etmesi yer alır. Beyni de bir elektrik devresi gibi düşünerek eğer beynin daha az enerji kullanması için rahatlamasını sağlarsa daha fazla enerjinin ortaya çıkmasıyla bir düşünce patlamasına sebep olacağını keşfetmiştir. Buluşunu 1944–1966 arası tam 22 yılda tamamlamıştır.

           Dört uluslararası patenti olan Jose Silva, 50’den fazla Amerikan üniversitesinde öğretim görevlisi olarak çalıştı, döneminin tanınmış bilim adamları ve psikologlarıyla anıldı. Bilim onu psikolojinin öncülerinden kabul etmektedir. Hayatını iş adamı, eğitimci, bilim adamı, filozof ve Silva Metodunun mucidi olarak sürdürdü. Bugün dünyada 180 ülkede metodun eğitimleri verilmektedir. 15 milyondan fazla Silva Metodu mezunu vardır. Silva Metodu hakkında 40’tan fazla kitap yazılmış ve 37 farklı dile çevrilmiştir.

           Silva’ya göre zihin yönlendirildiğinde kişi uzaktaki nesneleri, mekânları izleyebilir ve daha yüksek bir zekâ düzeyi ile bağlantı kurabilir. Yönlendirilmiş zihin yoluyla elde edilen bilgi, düşünce, imaj, his, koku, tat ve sesler yoluyla algılanır. Elde edilen bu bilgi de problemlerin çözümünde kullanılır.

           Jose Silva’nın bir diğer bulgusu da “uzak görüş” olarak tanımlanabilir. Kişi pasifçe olan biteni algılamayı beklemek yerine zihnini, olan biteni rüyadaki sürece benzer şekilde görecek biçimde yönlendirir. Silva, herkeste bunu yapacak yetenek olduğuna ve bunun geliştirilebileceğine inanıyordu. Bunun için ekstra bir duyu organına gerek yoktu. Bizde bunu başarabilecek potansiyelde olan ancak geliştirilmediği için zamanla zayıflayan duyular vardı. Ona göre her şey önce zihinde, sonra bedende gerçekleşiyordu. Kişi önce bir bardak su almayı zihninde gerçekleştirir, sonra kalkıp uzanarak suyu alır, fiziksel eyleme dönüştürür.

11.10.2008 *ruhsalboyut.com*